Wetenschappers hebben ontdekt dat de vonken letterlijk in het rond vliegen wanneer een eicel en een spermacel met elkaar versmelten. Het gaat om zink-vonken die aan het oppervlak van de bevruchte eicel ontsnappen.
Onderzoekers van Northwestern University trekken die conclusie nadat ze er met geavanceerde apparatuur in slaagden om beelden te maken van dit ‘moleculaire vuurwerk’. Ook konden ze vaststellen waar die vonken precies vandaan komen.
Uit het onderzoek blijkt dat een eicel bijna 8000 compartimenten telt. Elk compartiment telt ongeveer één miljoen zinkatomen. De compartimenten laten hun zinkatomen allemaal tegelijkertijd los. “Rond de tijd van de bevruchting zien we dat de eicel duizenden van deze pakketjes loslaat, elk pakketje telt een miljoen zinkatomen en daarna is het stil,” vertelt onderzoeker Thomas V. O’Halloran. “Dan is er nog een uitbarsting waarbij zink vrijkomt. Elke eicel heeft vier of vijf van deze periodieke uitbarstingen. Het is prachtig om te zien en lijkt wel georchestreerd als een symfonie. We wisten dat de eicel grote hoeveelheden zink losliet, maar we hadden geen idee hoe de eicel dit deed.” De uitbarstingen duiden de onderzoekers aan als ‘sparks’ oftewel ‘vonken’.
Het onderzoek kan onder meer nuttig blijken te zijn tijdens vruchtbaarheidsbehandelingen. Zinkfluctuaties spelen een belangrijke rol bij het reguleren van de biochemische processen die ervoor zorgen dat een eicel uitgroeit tot een gezonde embryo. “De hoeveelheid zink die een eicel loslaat, is een perfecte marker voor het identificeren van bevruchte eicellen met een zeer hoge kwaliteit, iets wat we nu niet kunnen doen,” vertelt onderzoeker Teresa K. Woodruff. “Als we in staat zijn om de beste eicellen te identificeren, hoeven we tijdens vruchtbaarheidsbehandelingen minder embryo’s te plaatsen. Onze resultaten kunnen daarbij helpen.”