De streefdatum – 2040 – is te ver weg en de kosten – een slordige 11 miljard dollar – liggen te hoog. En dus moet het anders. Maar ja, hoe dan? Dat weet NASA ook niet precies.
Dat bleek gisterenavond tijdens een persconferentie over het Mars Sample Return-programma. Het programma heeft als doel om op Mars verzamelde materialen terug te brengen naar de aarde voor nadere analyse. Een prachtig en ook noodzakelijk plan; dergelijke monsters kunnen een schat aan informatie opleveren over Mars, die we bijvoorbeeld weer kunnen gebruiken om ons voor te bereiden op bemande missies naar de rode planeet. Ook hopen onderzoekers met behulp van de monsters voor eens en altijd duidelijk te krijgen of er leven is (geweest) op Mars.
Bestaande plannen deugen niet
Wetenschappers kijken dan ook reikhalzend uit naar de eerste Marsmonsters. En gisterenavond was er dus eindelijk weer eens een update van NASA over de plannen om die materialen naar de aarde te halen. Heel veel wijzer werden we echter niet. NASA concludeerde namelijk vooral dat de bestaande plannen ontoereikend zijn en dat het dus anders moet. Maar hoe het dan precies moet, blijft in nevelen gehuld. Sterker nog: NASA weet dat zelf ook (nog) niet precies en roept NASA-medewerkers op om met plannen te komen.
Hoe zag het oorspronkelijke plan om materialen van Mars naar de aarde te brengen er precies uit? Nou, tamelijk complex. Zo zou er een enorme lander naar Mars gestuurd worden: de Sample Retrieval Lander. Die zou daar de reeds op Mars rondrijdende Marsrover Perseverance ontmoeten. Deze rover verzamelt al sinds 2021 materialen op Mars en zou een deel ervan naar de Sample Retrieval Lander moeten brengen. Vervolgens zou de lander met die monsters op moeten stijgen en in een baan om Mars de Earth Return Orbiter ontmoeten. Die orbiter zou de monsters dan terug naar de aarde moeten brengen, waar wetenschappers deze nader kunnen bestuderen.
Te duur en duurt te lang
Dat NASA ontevreden is over het huidige plan dat er ligt om Marsmonsters naar de aarde te brengen, heeft twee redenen. Allereerst is het huidige plan nogal duur: het kost zo’n 11 miljard dollar – ongeveer 10 miljard euro – om de materialen op de rode planeet op te pikken. Daarnaast kent het huidige plan een vrij lange aanloop, waardoor de monsters uiteindelijk pas in 2040 op aarde zouden arriveren. “De conclusie is dat een budget van 11 miljard dollar te duur is en een terugkeer in 2040 te ver weg is,” aldus NASA-baas Bill Nelson.
Complexe missie
Dat de oorspronkelijke plannen om materialen van Mars naar de aarde te transporteren zo prijzig zijn en zo veel tijd kosten, is overigens niet heel gek. Want het is niet eenvoudig om wat steentjes en grond van de ene planeet naar de andere te vervoeren, zo benadrukt Nelson. “Veilig landen en de monsters verzamelen, een raket met de monsters van een andere planeet dan de aarde laten opstijgen – iets wat nog nooit eerder is gedaan – en de monsters vervolgens veilig vervoeren over een afstand van meer dan 33 miljoen miljoen mijl (zo’n 53 miljoen kilometer, red.) – is geen kleinigheid.” Maar tegelijkertijd is het beroep dat de huidige plannen op de portemonnee en het geduld van NASA doen, dus te groot. “We moeten outside the box denken en een manier vinden om de Marsmonsters zowel op een betaalbare wijze als binnen een redelijke termijn naar de aarde te brengen.”
Innovatie
Aan NASA-medewerkers nu dus de opdracht om met een nieuw plan te komen dat een stuk goedkoper is én het mogelijk maakt om de Marsmonsters al ergens in het volgende decennium op aarde te verwelkomen. Om dat te bewerkstelligen, wordt van hen verwacht dat ze innovatieve technologieën combineren met bestaande en bewezen effectieve technologieën. Daarnaast zal op korte termijn ook een beroep worden gedaan op de private sector om mee te denken over manieren om niet alleen de kosten te drukken, maar ook de complexiteit en risico’s van een Mars Sample Return-missie te verkleinen.
Genoeg om over na te denken voor slimme koppen binnen en buiten NASA. En heel veel tijd lijkt er niet te zijn. Want NASA wil het niet alleen goedkoper, maar ook sneller. Het wordt dan ook interessant welke alternatieve plannen er de komende maanden gaan opborrelen en welk plan NASA uiteindelijk gaat kiezen.
