Hoe leeg is de planetoïdengordel nu echt? Het antwoord zal je verbazen

Als je denkt aan de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter, dan zie je waarschijnlijk allerlei ruimtestenen voor je die kriskras door elkaar bewegen. Je bent waarschijnlijk beïnvloed door afbeeldingen in populair-wetenschappelijke boeken waar de planetoïdengordel vaak op die manier wordt afgebeeld.

Ook de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA doet er aan mee. Bekijk onderstaande artistieke impressie maar eens. Dat ziet er toch uit als een goedgevuld gebied?

In werkelijkheid is de planetoïdengordel leeg. Zo leeg, dat wetenschappers zonder aarzelen ruimtesondes door deze ring sturen. Nog nooit is een ruimtevaartuig geraakt door een planetoïde.

Planetoïden wegen niet veel
Wetenschappers vermoeden dat de totale massa van alle objecten in de planetoïdegordel vergelijkbaar is met drie tot vier procent van het totale gewicht van de maan. Dat is 1.500 keer minder dan het totale gewicht van de aarde. Ongeveer een derde van het gewicht van de planetoïdengordel is toe te schrijven aan Ceres, de grootste dwergplaneet in deze gordel.

De ruimtefoto van de week is deze valse kleurenfoto van Ceres: het grootste object in de planetoïdengordel. De foto is gemaakt door de Dawn-ruimtesonde, die tussen 2015 en 2018 om Ceres cirkelde. Het ruimtevaartuig deed veel ontdekkingen. Zo vond NASA’s Dawn-ruimtesonde organisch materiaal op de dwergplaneet. Het zijn zogenoemde alifatische verbindingen, oftewel bouwstenen van koolstof die mogelijk belangrijk waren voor de vorming van leven op aarde. Ook blijkt uit observaties dat het oppervlak van Ceres verandert. En dat is best raar voor een maantje zonder atmosfeer.

Kortom, de meeste planetoïden zijn niet zwaar, maar ze zijn wel met veel. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA schrijft dat er tussen de 1,1 en 1,9 miljoen planetoïden groter dan één kilometer zijn. En dan zijn er nog vele miljoenen kleinere exemplaren.

Eindeloze leegte
Het goede nieuws voor NASA – en vooral voor ruimtesondes – is dat de planetoïdengordel een erg groot gebied is. Deze gordel heeft de vorm van een donut en begint op een afstand van ruim 300 miljoen kilometer van de zon en eindigt 600 miljoen kilometer van onze moederster. Daarnaast is de gordel zo’n 150 miljoen kilometer dik. Kortom, de complete planetoïdengordel is ongeveer 120 biljoen keer groter dan de aarde, maar deze ruimte is voor 99,99999999999999999% leeg. De gemiddelde afstand tussen twee objecten in de planetoïdengordel is een aantal keer de afstand van de maan naar de aarde.

Stel, je bent onsterfelijk en je zou in een ruimteschip iedere dag door de planetoïdengordel naar Jupiter vliegen (en weer terug), dan is de kans groter dat je de zon ziet sterven dan dat je geraakt wordt door een planetoïde.

De afgelopen decennia hebben ruimtetelescopen en satellieten prachtige foto’s gemaakt van nevels, sterrenstelsels, stellaire kraamkamers en planeten. Ieder weekend halen we een indrukwekkende ruimtefoto uit het archief. Genieten van alle foto’s? Bekijk ze op deze pagina.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd