Hoeveel aardachtige planeten zijn er in ons eigen melkwegstelsel? Waarschijnlijk honderden miljarden! Wetenschappers van de Australische Nationale Universiteit gebruikten data van de Kepler-ruimtesonde om tot een antwoord te komen.
Het resultaat komt mogelijk als een schok. We zien de aarde als een unieke planeet, zeker in vergelijking met de andere droge of oververhitte planeten in ons zonnestelsel. Maar volgens student Tim Boivaird en professor Charley Lineweaver is de aarde helemaal niet zo uniek. Zij beweren dat iedere normale ster twee planeten heeft in de zogenoemde Goldilocks zone. Dit is de bewoonbare zone op een perfecte afstand van een ster, waardoor er leven mogelijk is. In ons zonnestelsel vallen de aarde en Mars in de bewoonbare zone.
Hoewel er op dit moment nog maar sporadisch aardachtige exoplaneten worden ontdekt, zijn ze er volgens de onderzoekers wel. Telescopen zullen de komende tientallen jaren steeds beter worden, waardoor astronomen in staat zijn om kleinere exoplaneten te ontdekken.
“Hoewel er waarschijnlijk heel veel aardachtige exoplaneten zijn, wemelt het melkwegstelsel niet van de intelligente beschavingen. Anders hadden we allang iets gehoord”, vertelt professor Lineweaver. “Het is mogelijk dat intelligent leven niet makkelijk ontstaat. Dat er sprake is van een bottleneck, die we nog moeten vinden. Of: intelligente beschavingen verdwijnen net zo snel als ze ontstaan, omdat ze zichzelf vernietigen.”
Wat dat betreft is de aarde dus uniek. Er zijn mogelijk weinig aardachtige planeten die zo vruchtbaar zijn als onze eigen planeet. Vervolgonderzoek moet uitwijzen of de Australische wetenschappers gelijk hebben.