Maar de leefbaarheid van de planeet gaat er niet op vooruit..
Dat is af te leiden uit dit onderzoek, gepresenteerd tijdens de 49e Lunar and Planetary Science Conference. De onderzoekers bogen zich over gegevens die ruimtesonde OSIRIS REx (zie kader) tijdens een scheervlucht langs de aarde verzamelde.
Water
Uit de door OSIRIS REx verzamelde data blijkt dat de aarde bedekt is met grote hoeveelheden water. Dat water zit niet alleen in de oceanen, maar ook in de atmosfeer.
Uit balans
Daarnaast concluderen de onderzoekers dat de atmosfeer “uit balans” is. En dat is – als je op zoek bent naar leven – een goed teken. Zo herbergt de aardse atmosfeer grote hoeveelheden zuurstof en methaan. Beide elementen verdwijnen normaliter gaandeweg uit de atmosfeer. Dat de aardse atmosfeer er toch rijk aan is, wijst erop dat op aarde bronnen van methaan en zuurstof te vinden zijn (in dit geval gaat het onder meer om levensvormen die aan fotosynthese doen).
Ontwikkeling
Maar de onderzoekers komen in hun studie nog tot een andere conclusie. Ook de zich naar Bennu haastende OSIRIS-REx moet namelijk concluderen dat de leefbaarheid van de aarde er niet op vooruitgaat. Zo meet OSIRIS-Rex zo’n 12% meer methaan in de atmosfeer dan in het jaar 1990 (toen ruimtesonde Galileo – onderweg naar Jupiter – een blik op de aarde wierp). En ook de CO2-concentratie is sindsdien met 14% toegenomen.
Het onderzoek lijkt misschien wat ludiek, want wat leren we hier nu werkelijk van? We weten toch dat de aarde leefbaar is? Dat de aarde leven herbergt? En dat we de aarde met zijn allen aan het uitputten en vervuilen zijn? Allemaal waar. En toch is dit onderzoek nuttig. Over een paar jaar hopen astronomen namelijk de instrumenten te hebben om van een afstandje op potentieel leefbare planeten buiten ons zonnestelsel op zoek te gaan naar sporen van leven. En hoe kunnen we ons daar nu beter op voorbereiden dan van een afstandje naar onze eigen planeet te kijken: de enige planeet waarvan we op dit moment zeker weten dat er leven is?
