Astronomen hebben de in meerdere opzichten gekke planetoïde Hektor en zijn maan bestudeerd in een poging de baan van het maantje van de planetoïde vast te stellen. En dat is gelukt! En die baan blijkt – hoe kan het ook anders – eveneens heel bijzonder te zijn.
Planetoïde Hektor is om meerdere redenen een beetje vreemd. Het begint al met de pinda-achtige vorm van de planetoïde. Daarnaast is Hektor de grootste Trojaan die ooit ontdekt is. En ook nog eens de enige Trojaan met een eigen maantje: Hektor heeft een natuurlijke satelliet met een diameter van ongeveer twaalf kilometer.
En nu hebben onderzoekers de baan van het maantje van de Trojaan onder de loep genomen. En ook die is, op zijn zachtst gezegd bijzonder. “De baan van de maan is zo bizar dat we een complex nieuw algoritme moesten ontwikkelen om in staat te zijn om de baan vast te stellen en de stabiliteit ervan te begrijpen,” vertelt onderzoeker Franck Marchis. “De baan van de maan is elliptisch en ten opzichte van de rotatie van Hektor iets gekanteld.” En daarmee is de baan van de maan heel anders dan die van maantjes bij planetoïden in de planetoïdengordel. Tegelijkertijd blijkt de excentrieke baan dan wel weer heel stabiel te zijn. “We voerden computersimulaties uit, waarbij we ook rekening hielden met de vorm van de planetoïde en het feit dat deze rond de zon draait en we ontdekten dat de baan van de maan miljarden jaren stabiel blijft.”
Grote vraag is nog altijd hoe Hektor aan het maantje komt. De onderzoekers vermoeden dat de planetoïde het resultaat is van een botsing tussen twee planetoïden. De maan zou dan niets anders zijn dan ejecta: materiaal dat tijdens deze botsing werd weggeslingerd. Maar er is meer onderzoek nodig om deze theorie te bevestigen.
