Kaketoes beschikken over zeer veel zelfbeheersing, zo blijkt uit een nieuw onderzoek. De vogels waren in staat om een nootje in hun bek te bewaren en na verloop van tijd terug te geven wanneer ze wisten dat ze in ruil daarvoor een grotere beloning zouden krijgen.
Onderzoekers van de universiteit van Wenen boden Goffins kaketoes een lekker nootje aan. Nadat enige tijd verstreken was, konden de kaketoes het nootje teruggeven en ontvingen ze een ander nootje dat ze veel lekkerder vonden. Dat nootje kregen ze echter alleen als het eerste nootje nog helemaal intact was, dus als er nog niet aan geknabbeld was. “Hoewel we als eerste nootje voor de pecannoot kozen, een noot die de vogels heel lekker vinden en die ze onder normale omstandigheden direct zouden opeten, ontdekten we dat alle veertien vogels tot wel tachtig seconden wachtten om het nootje van een hogere kwaliteit – een cashewnoot – in ontvangst te nemen (en de pecannoot terug te geven, red.),” vertelt onderzoeker Isabelle Laumer.
Bewuste keuze
En het was geen trucje wat de kaketoes aangeleerd was en wat ze eindeloos herhaalden: de kaketoes wisten precies waar ze mee bezig waren. Zo ruilden ze het eerste nootje vaker wanneer ze wisten dat ze daarna een echt lekker nootje kregen. En ze aten het nootje direct op, wanneer ze wisten dat het nootje dat ze in ruil voor het eerste nootje konden krijgen minder lekker was. Dat is te lezen in het blad Biology Letters.
Indrukwekkend
In het verleden toonden onderzoekers al aan dat onder meer kinderen en primaten tot zoiets in staat zijn. Zij kunnen zichzelf beheersen en een lekkernij inruilen voor een grotere of nog betere beloning. Maar ergens is de prestatie die de kaketoes leveren nog indrukwekkender, vindt onderzoeker Alice Auersperg. “Mensen of primaten kunnen de eerste beloning in hun hand houden, maar de vogels moesten tijdens het wachten het nootje in de snavel houden, direct tegen hun smaakorganen aan. Stel je eens voor dat je een koekje in de mond van een peuter stopt en hem of haar vertelt dat hij of zij enkel een stuk chocolade krijgt als hij of zij gedurende langer dan een minuut niet op het koekje knabbelt.”
Uit eerder onderzoek bleek al dat ook raven en kraaien bereid zijn hun beloning in te ruilen voor een grotere beloning. Het getuigt van grote zelfbeheersing. “Recent dachten we nog dat vogels niet over zelfbeheersing beschikten,” vertelt onderzoeker Thomas Bugnyar. Maar dit onderzoek bevestigt nog eens hoezeer we de vogels onderschat hebben.
