Deze 100 miljoen jaar oude bloemen lijken nog maar net van de bloemist te komen

Ze zijn uitstekend bewaard gebleven en er is een kans dat we dat te danken hebben aan een T. rex.

De bloemen bevonden zich 100 miljoen jaar geleden waarschijnlijk hoog in bomen. “Dinosaurussen hebben wellicht de takken aangetikt, waardoor de bloemen in hars op de schors van een araucaria-boom vielen,” vertelt onderzoeker George Poinair Jr.

De bloemen – die tot vijf millimeter groot zijn – bevinden zich in barnsteen: gefossiliseerd hars. “De barnsteen heeft de bloemdelen zo goed behouden dat het lijkt alsof ze nog maar net geplukt zijn,” stelt Poinar. De bloemen hoorden thuis in een boom die weer behoorde tot een soort die ons tot voor kort onbekend was. De onderzoekers hebben deze de naam Tropidogyne pentaptera gegeven. Die naam verwijst naar de vijf kelkbladeren.

Afbeelding: George Poinar Jr. / Oregon State University.

Waarschijnlijk groeide de boom T. pentaptera in een regenwoud. De gefossiliseerde bloemen doen namelijk een beetje denken aan die van bomen die vandaag de dag in Australië en Papoea-Nieuw-Guinea groeien. “Eén zo’n bestaande soort is Ceratopetalum gummiferum die bekend staat als de New South Wales Christmas bush vanwege de vijf kelkbladeren die tegen de kerst helder rood kleuren.” Een andere bestaande soort die wel wat overeenkomsten vertoont met T. pentaptera is Ceratopetalum apetalum. Ook C. apetalum heeft alleen kelkbladeren.

Dat de bloemen – die in barnsteen uit Birma zijn teruggevonden – zoveel overeenkomsten vertonen met soorten uit Australië lijkt op het eerste gezicht misschien heel opmerkelijk. Maar dat is het niet als je rekening houdt met de geologische geschiedenis van deze gebieden. Want nu mag Australië dan 6400 kilometer van Birma verwijderd zijn: in een ver verleden – de tijd van supercontinent Gondwana – was dat heel anders.

Bronmateriaal

"Study reveals seven complete specimens of new flower, all 100 million years old" - Oregon State University
De afbeelding bovenaan dit artikel is gemaakt door George Poinar Jr. / Oregon State University

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd