Het kernafval van kernreactors wordt enkele tientallen jaren op de bodem van zwembaden opgeslagen. Wat gebeurt er als je in zo’n bassin gaat zwemmen? Zou je dit kunnen navertellen of overleef je de zwemtocht niet?
Als je aan het oppervlak van dit zwembad blijft, dan is er niets aan de hand. Als je een goede zwemmer bent, houd je het zeker tien uur uit. Hierna raak je waarschijnlijk bewusteloos door vermoeidheid en verdrink je.
Hoewel het kernafval van kernreactors zeer radioactief is, voorkomt water dat de straling weglekt. Elke zeven centimeter aan water vermindert de hoeveelheid radioactieve straling met de helft.
Besluit je om naar de bodem te zwemmen? Dan heb je een groot probleem. Stel, je zwemt snel naar de bodem, raakt vlug een vers afvalvat aan en zwemt onmiddellijk weer naar boven, dan is de kans groot dat je sterft.
Is er ooit iemand op deze manier om het leven gekomen? Nee, maar in 2010 scheelde het niet veel. Toen was een duiker bezig met onderhoud van het bassin voor kernafval in Zwitserland. Hij vond een stuk gummislang op de bodem en nam dit mee naar boven. Eenmaal boven ging het stralingsalarm af en wierp hij de tas in het bassin. Het voorwerp bleek een beschermend omhulsel van een stralingsmeter in de reactorkern te zijn, die zeer radioactief was geworden door de neutronenstroom. De dosis straling was extreem hoog in de rechterhand van de duiker. Stel, de duiker had het voorwerp in een heupgordel gestopt, dan zou hij wellicht zijn gestorven, omdat organen zeer kwetsbaar zijn.
Kortom, wat als je in een bassin met kernafval valt? Zwem gerust nog een paar baantjes!