Voyager 1 nadert de rand van ons zonnestelsel

voyager1

Wetenschappers vermoeden dat het niet lang meer duurt voordat Voyager 1 de rand van ons zonnestelsel bereikt. De ruimtesonde bevindt zich op een afstand van 18 miljard kilometer bij de zon vandaan en is daarmee het verst van de zon verwijderde, door mensen gemaakte object in het heelal.

De zon en alle planeten bevinden zich in een soort gigantische zeepbel. Dit wordt ook wel de heliosfeer genoemd. In de heliosfeer komen de meeste deeltjes van de zon vandaan. Op de grens van de heliosfeer naar de interstellaire ruimte verandert dit. De kracht van de zonnewind neemt daar zo sterk af, dat hij wordt meegesleurd door de deeltjes in de interstellaire ruimte. Op de grens eindigt de invloed van ons zonnestelsel.

Drie tekenen
Wetenschappers hopen dat Voyager 1 gaat ontdekken waar de rand van ons zonnestelsel is. Zij kijken naar drie tekenen om te zien of de interstellaire ruimte is bereikt. Twee van de drie tekenen worden al waargenomen, namelijk het feit dat de invloed van elektrisch geladen deeltjes afneemt en dat de invloed van kosmische straling van buiten het zonnestelsel toeneemt. Eén teken hopen de onderzoekers nog waar te nemen: een abrupte verandering van de richting van het magnetisch veld. Dit zou betekenen dat de ruimtesonde het magnetisch veld van de interstellaire ruimte heeft bereikt.

Is ‘ie er of niet?

In maart 2013 kondigden wetenschappers aan dat Voyager 1 de interstellaire ruimte had bereikt. Later werd dit bericht ontkracht door de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.

“Als we kijken naar de invloed van kosmische straling en elektrisch geladen deeltjes van de zon, dan lijkt het alsof Voyager 1 de interstellaire ruimte al heeft bereikt”, vertelt projectonderzoeker Ed Stone van het California Institute of Technology. “Maar toch is dit waarschijnlijk niet zo, want Voyager 1 heeft het magnetisch veld van de zon nog niet verlaten.”

Wanneer?
Wanneer gaat Voyager 1 de interstellaire ruimte bereiken? Onderzoekers hebben geen flauw idee. Het kan enkele maanden duren, maar ook nog enkele jaren. In ieder geval blijven wetenschappers nieuwe ontdekkingen doen met deze stokoude ruimtesonde. Vorig jaar vond Voyager 1 een nieuw gebied: een magnetische snelweg voor geladen deeltjes. Geladen deeltjes van buiten de heliosfeer kunnen in deze regio binnendringen en het is er dan ook een drukte van belang: geladen deeltjes springen er in alle richtingen rond.

Voyager 1 & 2
Voyager 1 werd in 1977 gelanceerd om enkele grote gasplaneten te fotograferen. De sonde is met diverse instrumenten uitgerust en onderzoekt onder meer plasmagolven, het magnetisch veld, kosmische straling en geladen deeltjes. Naast Voyager 1 is er ook nog een Voyager 2: deze sonde werd zo’n zestien dagen voor Voyager 1 gelanceerd.

Bronmateriaal

"Voyager 1" - NASA

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd