Wordt het klimaat door toedoen van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) de grote verliezer van deze eeuw, of misschien wel het millennium? Aanhoudende geruchten over foute klimaatvoorspellingen zijn een kolfje naar de hand van klimaatsceptici. Met maar één gevolg: twijfel aan het bestaan van het broeikaseffect.
Het IPCC zou informatie hebben achtergehouden, conclusies hebben overdreven (het verdwijnen van het Amazonewoud) en gebrekkige wetenschap hebben bedreven (het smelten van de gletsjers in de Himalaya). De kritiek is niet mild. En terecht. Maar die kritiek heeft ernstige bijwerkingen, zo concludeert Bob Watson, voormalig voorzitter van het IPCC: “Als het IPCC van een foute conclusie wordt beschuldigd, dan gaat het publiek zich afvragen of het IPCC nog meer fouten heeft gemaakt.”
Ook David King, voormalig wetenschapper maakt zich zorgen nu de wereld het in zijn woorden “grootste gevaar dat de beschaving ooit gezien heeft” dreigt te onderschatten doordat er enkele fouten zijn gemaakt. “Er is maar een klein beetje twijfel (over het IPCC, red.), maar dat is wat mensen willen horen en het heeft een hoop bezorgdheid over de wetenschap rondom klimaatverandering opgeleverd.”
Lord Nicholas Herbert Stern waarschuwde de Engelse overheid ooit voor het eerst voor de economische consequenties van klimaatverandering en deelt de bezorgdheid van King en Watson. “Natuurlijk zijn er belangrijke onzekerheden en veel wetenschappelijke vragen die niet beantwoord worden, maar het onderliggende probleem van de ophoping van broeikasgassen – vastgesteld op basis van een overvloed aan natuurkundig bewijs – wijst op grote risico’s. Het zijn fundamentele keuzes en beslissingen waar de toekomst van onze kinderen en komende generaties van af hangt. En hoe langer we wachten, des te groter de risico’s worden.”
Volgens Ed Miliband, staatssecretaris van het Engelse departement voor Energie en Klimaatverandering moeten de controverses die nu het debat beheersen geen schade toebrengen aan de inspanningen om de uitstoot van broeikasgassen tegen te gaan. Om dat signaal ook naar de buitenwereld concreet te maken, heeft de Engelse regering bepaald dat Groot-Brittannië zowel het terugdringen van de CO2-uitstoot als de financiering van arme landen die met klimaatverandering kampen, voortzet.