De aardbeving die gisteren voor chaos en vele doden zorgde, krijgt een opvallend staartje nu wetenschappers zich erover gebogen hebben. De beving blijkt veroorzaakt door een nieuwe breuk. “Christchurch is nooit geïdentificeerd als een grote aardbevingszone,” vertelt onderzoeker Roger Musson. “Omdat niemand wist dat deze breuk zich hier bevond.”
Elk jaar wordt Nieuw-Zeeland getroffen door duizenden aardbevingen. Zo vonden er sinds 4 september 2010 al bijna 5000 bevingen plaats. Al die bevingen worden veroorzaakt door het feit dat het eiland op de grens van twee tektonische platen ligt: de Pacifische en Australische plaat. De Pacifische plaat duikt ten noordoosten onder het noordelijke deel van Nieuw-Zeeland en de Australische plaat duikt ten zuidwesten onder het zuidelijke deel. Tussen de twee subductiezones bevindt zich de Alpine Fault. Deze breukzone loopt dwars over het zuidelijke eiland heen.
Zijtak
De beving die gisteren Christchurch trof, zou veroorzaakt zijn door een breuk die een aftakking vormt van de Alpine Fault. Deze breuk scheidt zich ter hoogte van Christchurch van de Alpine Fault en loopt naar het oosten.
Darfield
De nieuwe breuk kwam in september vorig jaar voor het eerst aan het licht toen Darfield met een beving te maken kreeg. Dit plaatsje ligt ten westen van Christchurch en dus ook op de nieuwe breuk. Nu Christchurch ook getroffen is, kunnen wetenschappers met zekerheid stellen dat er sprake is van een vertakking. “Het (de breuk, red.) heeft waarschijnlijk gedurende tienduizenden jaren niet bewogen, dus er is een hoop spanning opgebouwd,” stelt Musson.
Omdat het een nieuwe breuk betreft, is het logisch dat Christchurch niet klaar was voor een aardbeving. Maar de situatie werd nog verergerd door diverse andere factoren. Bijvoorbeeld het feit dat de beving op een diepte van zo’n vijf kilometer plaatsvond. Dat is tamelijk ondiep. Normaal gesproken verliest een beving al veel kracht doordat deze eerst een hele reis moet afleggen. Dat was nu niet het geval.