Menselijke urine geeft akkers van Afrikaanse boerinnen een flinke boost

Goed, je moet het spul een beetje ‘verkopen’ aan de lokale bevolking. Maar als dat gelukt is, kan de plas van mensen de opbrengst van akkerland flink verhogen.

Dat planten beter gaan groeien van urine, is al duizenden jaren bekend. Het spul bevat dezelfde stofjes als kunstmest: fosfor, stikstof en kalium. Toch wordt menselijke plas niet grootschalig ingezet binnen de landbouw – ook niet in gebieden waar de alternatieven te duur zijn.

Een team van onderzoekers uit Niger, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk heeft nu bekeken of met name boerinnen uit Niger baat kunnen hebben bij urine als mest. En dat blijkt inderdaad het geval te zijn.

Geen kunst-, maar echte mest

In de Sub-Sahara steken vrouwen meer werk in het produceren van voedsel dan mannen. Maar het land dat ze op eigen houtje bewerken, ligt in de regel verder van huis – en is bovendien vaak minder vruchtbaar. Bovendien moeten ze vaak aan het begin van het zaaiseizoen eerst hun echtgenoten helpen. Daardoor kunnen ze hun eigen velden pas later inzaaien en hebben de planten minder tijd om te groeien.

Het lijkt daarom een goede zaak om die vrouwen te voorzien van een manier om hun gewassen een boost te geven. Kunstmest is dan niet echt een optie, omdat die te duur is. In plaats daarvan suggereerden de onderzoekers échte mest. Als in: menselijke urine, al dan niet vermengd met dierenpoep.

‘De baas’

Voordeel van urine is natuurlijk dat het gratis en voor niets in elk huishouden wordt geproduceerd. De boeren waren echter in eerste instantie wat huiverig om met het spul aan de slag te gaan. Het voelde onhygiënisch, en ook voerden ze religieuze redenen aan.

Daar lijken de onderzoekers slim op ingespeeld te hebben. Ze voerden gesprekken met religieuze leiders over wat de Koran te zeggen had over het gebruik van urine, en met medische experts over het hygiënische aspect. Daar maakten ze een filmpje van, dat ze in de dorpen lieten zien.

Verder hernoemden ze het spul op aanraden van een van de betrokken boeren naar Oga. Dat woord betekent zoveel als ‘de baas’ en wordt gebruikt om respect uit te drukken richting een hooggeplaatst iemand, schrijven de onderzoekers.

Goed voorbeeld…

Vervolgens kregen sommige boerinnen de opdracht om hun land op de normale manier te verzorgen, terwijl andere met Oga aan de slag gingen, al dan niet vermengd met dierenuitwerpselen. Het resultaat: velden met parelgierst die met Oga waren behandeld, hadden gemiddeld een 30 procent hogere opbrengst dan de traditioneel bewerkte velden.

Akkerland met urine
Links parelgierst planten bemest met menselijke urine (‘Oga’), rechts planten die op de gebruikelijke manier zijn verbouwd. Foto: Agronomy for Sustainable Development (2021). DOI: 10.1007/s13593-021-00675-2

En goed voorbeeld doet goed volgen, zo schrijft de site Phys.org. Al meer dan duizend andere vrouwen uit de regio zouden de kunst al hebben afgekeken bij de deelnemers aan het experiment en nu ook Oga gebruiken.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd