Het klinkt als de titel van een fout kinderboek, maar het is pure wetenschap. Onderzoekers hebben in het regenwoud het eerste monogame amfibie gevonden. Uit genetisch onderzoek blijkt namelijk dat de giftige Peruaanse kikker het zijn hele leven lang bij één partner houdt. De reden daarvan? Zijn kleine vijver.
De onderzoekers bestudeerden de kikkerparen zorgvuldig. Uit een genetisch onderzoek concludeerden ze dat van de twaalf kikkerstellen er elf monogaam waren. Eén mannetjeskikker hield er twee vrouwen op na.
Maar waarom zijn de dieren elkaar trouw? Het antwoord is simpel: ze hebben elkaar nodig. Nadat de twee kikkers gepaard hebben, legt het vrouwtje haar eitjes op bladeren. Het mannetje neemt de eitjes vervolgens op zijn rug mee naar bladeren waar water in is komen te staan: het zijn kleine waterpoelen geworden. Elk kikkervisje krijgt zo’n eigen mini-zwembad en vader de kikker houdt ze nauwlettend in de gaten. Als de kikkervisjes honger krijgen, roept de vader de moeder. Zij legt dan een onvruchtbaar ei in elk poeltje. Dit ei eten de kikkervisjes op.
Een nauwe verwant van de Peruaanse giftige kikker legt de eitjes in veel grotere poelen en betrekt het vrouwtje verder niet bij de opvoeding. Toen de onderzoekers enkele kikkervisjes van deze soort in verschillende groottes poelen legden, ontdekten ze dat de amfibieën in grote poelen sneller groeiden en in kleinere poelen niet zonder vader of moeder konden overleven.
Daaruit blijkt dat kikkers die in kleinere poelen leven simpelweg tot elkaar veroordeeld zijn. Gevolg: ze blijven bij elkaar. Voor de kinderen.
