En op vergelijkbare wijze reizen kleine aardbewoners mogelijk as we speak naar andere planeten.
De atmosfeer van onze aarde wordt continu bekogeld door interstellair stof: snel bewegende stofdeeltjes, afkomstig uit het gebied tussen de sterren. En die stofdeeltjes kunnen biologische deeltjes hoog in de atmosfeer van de aarde wel eens het zetje geven dat zij nodig hebben om los te komen van de aarde en in de ruimte rond te gaan zweven. Tot die conclusie komt onderzoeker Arjun Berera in dit nieuwe paper.
Botsing
Zijn berekeningen wijzen uit dat interstellair stof een snelheid van wel 70 kilometer per seconde kan hebben. Wanneer dat stof hoog in onze atmosfeer (op zo’n 150 kilometer boven het aardoppervlak) op een deeltje botst, kan zo’n deeltje door de botsing voldoende snelheid verkrijgen om aan de zwaartekracht van de aarde te ontsnappen en in de ruimte te belanden. Uiteindelijk zou zo’n ronddolend deeltje ook andere – verre – planeten kunnen bereiken.
Beerdiertjes
Zo zouden planeten deeltjes die in hun hoge atmosfeer voorkomen, kunnen uitwisselen, aldus Berera. En niet alleen eenvoudige deeltjes: ook levensvormen. Hij wijst erop dat sommige bacteriën, planten, maar ook de robuuste beerdiertjes in de ruimte kunnen overleven. Dus het is mogelijk dat dergelijke organismen – als zij hoog in de aardse atmosfeer voorkomen – in botsing komen met het snel bewegende ruimtestof en koers zetten richting andere planeten.
Interessant
“Het idee dat organismen door botsingen met ruimtestof enorme afstanden tussen planeten zouden kunnen overbruggen, roept interessante ideeën op over hoe het leven op en de atmosfeer van planeten zijn ontstaan,” aldus Berera. Hij wijst erop dat stromen snel ruimtestof in alle planetaire systemen te vinden zijn. En dus wellicht een grote rol spelen in het verspreiden van leven. Zo zou het leven op aarde ontstaan kunnen zijn doordat biologische deeltjes door ruimtestof zijn meegevoerd en in onze atmosfeer zijn beland. En op vergelijkbare wijze kunnen deeltjes uit onze atmosfeer naar andere planeten zijn gereisd.
Het is een tamelijk revolutionair idee. Het suggereert namelijk dat planetoïde-inslagen niet de enige manier zijn waarop leven van de ene naar de andere planeet kan reizen.