Een studente van het Texas A&M College of Agriculture and Life Sciences heeft wel een héél bijzonder afstudeerproject: ze heeft – voor het eerst – succesvol kikkererwten weten te kweken in gesimuleerd maanstof. En daarmee komt een falafelkraampje op de maan een flinke stap dichterbij.
Jessica Atkin heeft het als eerste (binnenkort) wetenschapper voor elkaar weten te boksen: het kweken van kikkererwten in gesimuleerde maangrond. Ze heeft dit weten te bereiken door de maangrond te mengen met schimmels en wormenpoep, waardoor de kikkererwten ineens wel kunnen groeien.
Maangrond is anders
“De maan heeft geen grond zoals we dat op aarde kennen,” legt Atkin uit. “Op aarde zit er veel organisch materiaal in de grond dat gevuld is met voedingstoffen en levensvormen. Deze helpen de plant met groeien. Op de maan is dit anders; daar zit er geen organisch materiaal in de grond. Daarnaast zijn er ook nog andere uitdagingen voor het verbouwen van planten op de maan. Zo is de zwaartekracht minder sterk, is er veel straling en zitten er giftige stoffen in de maangrond.” Voor haar afstudeerproject heeft ze een soort mest ontwikkeld die gemixt kan worden met deze maangrond waardoor er uiteindelijk wél groei mogelijk is. Het onderzoek moet nog collegiale toetsing ondergaan, maar is hier alvast online in te zien.
Giftige stoffen
Voor het onderzoek is dus gesimuleerde maangrond gebruikt. Daar is een hele praktische reden voor: er is simpelweg niet genoeg maangrond op aarde om mee te kunnen experimenteren. Tijdens de experimenten is het gelukt om kikkererwten te groeien in een mengsel van 75% gesimuleerde maangrond en 25% compost. De compost bestaat uit twee onderdelen: schimmels en vermicompost, oftewel wormenpoep. De rol van de wormenpoep is relatief simpel: het verschaft voedingsstoffen voor de plant en het verandert de fysieke eigenschappen van het maanstof in positieve zin. Ondertussen zorgen de schimmels ervoor dat het leeuwendeel van de giftige stoffen – die dus van nature in maangrond voorkomen – de kikkererwtplant niet weten te bereiken. En dat werkt dus: Atkins slaagde erin om meerdere kikkererwtplanten in de gesimuleerde maangrond te laten ontkiemen.
Boerderij op de maan
Het onderzoek wordt in wetenschappelijke kringen ook wel omschreven als aardverschuivend. Dankzij haar onderzoek wordt het namelijk wellicht mogelijk voor toekomstige astronauten om kikkererwten te eten die direct op de maan zelf zijn gekweekt. “Kikkererwten bevatten veel proteïnen,” licht Atkin toe. “Ze gebruiken ook minder water en stikstof dan andere gewassen. Daarnaast is het mooie van de wormencompost dat dit zelfs in de ruimte geproduceerd zou kunnen worden, waardoor er dus minder bevoorradingsraketten langs hoeven te komen.”
Tenslotte had Atkin trouwens nog wel een opmerking te plaatsen bij haar eigen onderzoek. Zo was het grootste nadeel dat de kikkererwten net iets meer tijd nodig hadden om volledig te rijpen: 120 dagen in plaats van 100. Toekomstige maanbewoners zullen dus nét even iets meer geduld moeten hebben voordat ze hun kikkererwten kunnen eten.
…er ook in Nederland druk geëxperimenteerd wordt met het verbouwen van groenten op nagebootste maan- en zelfs Marsgrond? Zo toonden het Wageningse onderzoekers een aantal jaren geleden nog aan dat het hoogstwaarschijnlijk mogelijk is om tomaten en tuinkers te verbouwen op de maan en Mars. Dat wil niet zeggen dat het allemaal heel makkelijk is; bij het verbouwen van groente (of fruit) op een ander hemellichaam komt heel wat kijken. Lees er hier alles over!
