Bijna zeventig jaar hebben we erop moeten wachten, maar nu is het dan eindelijk zover: wetenschappers hebben op camera vastgelegd hoe een druppel teer naar beneden valt. Het bewijst dat teer – weliswaar heel langzaam – kan vloeien.
Het experiment startte in oktober 1944 aan het Trinity College in Londen. Wetenschappers zetten een trechter neer met daarin teer. Onder de trechter werd een bakje gezet. En daarna was het afwachten. Wanneer zou de eerste druppel van het zeer stroperige spul uit de trechter vallen?
Getuige
De druppels vielen – gemiddeld eentje elk decennium – maar nooit waren mensen er getuige van. Men moet tenslotte maar net op het juiste moment op de juiste plaats zijn en dat gebeurde 69 jaar lang nooit.
Camera
In mei 2013 werd duidelijk dat de trechter binnenkort weer een druppeltje kwijt zou raken. Om er nu naast te gaan zitten wachten, ging zelfs de meest bevlogen wetenschappers iets te ver. En dus werd er een camera op gericht, zodat de vallende druppel niet te missen zou zijn. En op 11 juli 2013 was het zover: de druppel viel. En de camera vereeuwigde het! En dat is een primeur.
Stroperig
Wetenschappers hebben de camerabeelden inmiddels geanalyseerd. Op basis van de beelden hebben ze kunnen vaststellen hoe stroperig teer exact is: ongeveer twee miljoen keer stroperiger dan honing.
Overigens is het bijna zeventig jaar oude experiment aan Trinity College niet het traagste experiment ooit. Het langst durende experiment ter wereld vinden we in Australië, waar een trechter gevuld met pek leeg staat te druppelen. Het experiment vierde vorig jaar zijn 85e verjaardag. In die periode zijn acht druppels uit de trechter komen zetten. Maar nog nooit hebben mensen een druppel zien vallen. De negende is momenteel aan het afdalen en dat is hier live te volgen.