Sommige vrouwen bevallen met 38 weken. Anderen met 42 weken. Lang werd gedacht dat die variaties grotendeels ontstonden doordat artsen de conceptiedatum niet goed konden vaststellen. Maar nieuw onderzoek toont aan dat de lengte van een zwangerschap van nature sterk varieert: tot wel vijf weken.
Voor het eerst zijn wetenschappers erin geslaagd om de exacte datum waarop een vrouw ovuleerde en de datum waarop de embryo zich in de baarmoeder innestelde, vast te stellen. En daarmee kon nu ook voor het eerst worden vastgesteld hoe lang een zwangerschap precies duurde en hoe sterk de zwangerschapsduur van verschillende vrouwen varieerde.
Vijf weken
“We ontdekten dat de gemiddelde tijd tussen ovulatie en geboorte 268 dagen besloeg,” legt onderzoeker Anne Marie Jukic uit. Dat komt neer op 38 weken en twee dagen. “Nadat we de zes te vroeg geboren kinderen uit het onderzoek hadden gehaald, ontdekten we dat de lengte van zwangerschappen met wel 37 dagen kon variëren. We waren een beetje verbaasd door deze resultaten. We weten dat de lengte van een zwangerschap varieert, maar een deel van die variatie is altijd toegeschreven aan fouten in de vaststelling van de datum van conceptie. Onze vaststelling van de duur van de zwangerschap kende die fouten niet en toch is er nog steeds een variatie van zo’n vijf weken. Dat is fascinerend.”
Het onderzoek
De onderzoekers trekken hun conclusie op basis van een onderzoek onder meer dan 100 gezonde vrouwen. Onderzoekers volgden de dames al toen ze nog niet zwanger waren. De vrouwen hielden een dagboekje bij en verzamelden gedurende zes maanden – of tot de achtste week van hun zwangerschap – hun ochtendurine. De onderzoekers analyseerden de urine en letten daarbij met name op de hormonen die erin zaten. Een verandering in de verhouding tussen oestrogeen en progesteron wees erop dat een vrouw ovuleerde. Een stijging van de hoeveelheid hCG was een aanwijzing dat de embryo zich ingenesteld had. “Aangezien de embryo hCG afgeeft en moeders over het algemeen weinig tot geen hCG in hun urine hebben als ze niet zwanger zijn, gebruikten we de eerste stijging van de hoeveelheid hCG om de innesteling vast te stellen.” De onderzoekers verzamelden ook informatie over de bevalling: wanneer was deze begonnen? Zes vrouwen bevielen te vroeg van hun kindje doordat ze bloot werden gesteld aan diethylstilbestrol: een stof die ervoor zorgde dat een zwangerschap korter duurde. Deze vrouwen werden niet verder in het onderzoek meegenomen. De informatie van de overige dames werd gebruikt om de duur van de gemiddelde zwangerschap en variaties in de zwangerschapsduur vast te stellen.
Vroeg in de zwangerschap
Uit het onderzoek blijkt niet alleen dat de duur van zwangerschappen van nature sterk varieert. De onderzoekers ontdekten ook dat embryo’s die meer tijd nodig hebben om zich in te nestelen over het algemeen ook langer in de baarmoeder vertoeven. En zwangerschappen waarbij de hoeveelheid progesteron pas relatief laat toenam, duurden significant korter (gemiddeld twaalf dagen) dan zwangerschappen waarbij de hoeveelheid progesteron vroeg steeg. “Het intrigeert me dat gebeurtenissen die al heel vroeg in de zwangerschap plaatsvinden – nog voordat een vrouw weet dat ze zwanger is – invloed hebben op het moment waarop een kindje geboren wordt.”
Het onderzoek is fascinerend. Het feit dat zwangerschappen van nature qua duur sterk variëren is waardevolle informatie. Zeker op het moment dat besloten moet worden om bijvoorbeeld wel of niet in te leiden. “Artsen moeten dat in gedachten houden wanneer ze beslissen om in een zwangerschap in te grijpen.”