Nieuw onderzoek laat zien dat het toevoegen van punten je bericht een flinke emotionele lading geeft.
Wat zou je denken als je het volgende berichtje zou ontvangen: ‘koop melk’. Vrij rechttoe rechtaan. Niets om van op te kijken. Maar stel je voor dat het zo zou zijn: ‘koop. Melk’. Dat voelt meteen een stuk intenser, nietwaar? Moet die melk nú in huis zijn? Of is de afzender stiekem een beetje geïrriteerd?
Punten in appjes
Al eerder ontdekten onderzoekers dat een punt achter een enkel woord – zoals oké., ja., nee. – niet zomaar een grammaticale afsluiting is. Waar een punt in formele teksten een zin compleet maakt, lijkt hij in appjes juist een extra laag betekenis toe te voegen. “Mensen gebruiken het als een subtiele manier om nadruk of emotie over te brengen”, aldus Celia Klin, een psycholoog aan de Binghamton University.
Twee textisms
In een nieuwe studie gepubliceerd in Frontiers in Psychology doken onderzoekers in twee nieuwe ‘textisms’. Ze lieten groepen studenten een reeks appjes bekijken en vroegen hen in te schatten hoe gefrustreerd ze dachten dat de afzender was. Bij het eerste type textism werd na elk woord een punt gezet:
Bij het tweede type kreeg elk woord een aparte tekstballon:
Pauze
Uit de bevindingen blijkt dat beide stijlen ervoor zorgden dat het bericht krachtiger en emotioneler overkwam. Hoewel het nog speculatie is, concluderen Klin en haar collega’s dat lezers de twee textisms die ze onderzochten zagen als een soort pauze, wellicht een poging om de dramatische pauzes in spraak na te bootsen. “Je kunt je voorstellen dat lezers de punten na elk woord interpreteren als een staccato-achtige manier van spreken”, aldus Klin. “Hetzelfde geldt voor het tweede type textism, waarbij woorden één voor één in aparte tekstballonnen verschijnen. Pauzes in gesproken taal spelen een belangrijke rol in communicatie, dus het zou niet verbazen als afzenders van tekstberichten een manier hebben gevonden om die pauzes over te brengen.”
Tekstberichten
Al met al laten de bevindingen zien dat het gebruik van punten en andere typografische keuzes in tekstberichten meer doen dan enkel grammaticale functies vervullen. Ze dragen bij aan het overbrengen van emotie en intensiteit. Volgens de onderzoekers zijn deze bevindingen overigens wel goed te verklaren. “Afzenders van tekstberichten hebben veel minder manieren dan sprekers om sociale en praktische informatie over te brengen”, legt Klin uit. “Daarom gebruiken ze soms textisms, zoals vreemde interpunctie of opzettelijke spelfouten, om de stemintonatie en gebaren die je normaal in gesproken taal zou gebruiken, te vervangen. Onze bevindingen laten zien dat ontvangers van berichten deze textisms vaak precies begrijpen zoals ze bedoeld zijn: als een manier om emotie en intensiteit over te brengen.”
Betekenis
In een gesprek verwachten we dat de reacties van onze gesprekspartner iets betekenen, in plaats van zomaar wat te zeggen. Volgens Klin geldt diezelfde verwachting ook voor tekstberichten. “Lezers gaan ervan uit dat het toevoegen van een textism – zoals een punt na elk woord of een apart tekstballonnetje voor elk woord – bewust en met een doel is gedaan”, stelt ze. “Ze geloven dat deze extra’s toegevoegd zijn om betekenis over te brengen. Dit kan je zien als ‘emotioneel werk’: ontvangers begrijpen dat het gebruik van textisms niet zomaar is, maar dat er opzettelijk werk in is gestoken. Bij de textisms die wij onderzochten, werd dat werk gedaan om extra emotie en intensiteit toe te voegen.”
Klin geeft echter aan dat er meer onderzoek nodig is om te begrijpen welke factoren de interpretatie van textisms beïnvloeden. De bevindingen kunnen namelijk anders zijn in formelere situaties, zoals tussen een werknemer en zijn baas. Daarnaast wijst ze erop dat dit onderzoek zich alleen richtte op tekstberichten die negatieve emoties overbrengen. “Het is ook belangrijk om een breder scala aan berichten en de persoonlijke kenmerken van de lezers mee te nemen in toekomstig onderzoek”, besluit ze.
