Naar verwachting wachten er honderden van zulke planeten op ontdekking.
Planetenjager TESS speurt sinds 2018 actief het heelal af, op zoek naar nieuwe planeten. En met succes. TESS heeft al behoorlijk wat planeten ontdekt. Maar de ruimtetelescoop heeft er – doordat deze de blik maar relatief kort op een specifiek deel van het heelal gericht heeft – ook een hoop door de spreekwoordelijke vingers laten glippen. Britse onderzoekers laten het daar echter niet bij zitten en zetten zich in om de exoplaneten waar TESS geen grip op kan krijgen, alsnog officieel te ontdekken. En met succes, zo meldt het blad Astrophysical Journal Letters. De wetenschappers kunnen namelijk het bestaan bevestigen van een planeet die TESS niet aan het lijstje met ontdekte planeten kon toevoegen. Maak kennis met NGTS-11b.
Over NGTS-11b
De planeet staat op zo’n 620 lichtjaar afstand van de aarde en TESS kwam deze eigenlijk in 2018 al op het spoor. De telescoop was er in dat jaar getuige van dat de helderheid van de moederster – NGTS-11 – kort afnam, wat wees op de aanwezigheid van een planeet. Maar omdat TESS doorgaans slechts 27 dagen op rij hetzelfde stukje heelal bestudeert en NGTS-11b 35 dagen nodig heeft om een rondje rond de moederster te voltooien, zag TESS de helderheid van de moederster slechts één keertje afnemen. En daarmee was het bewijs voor het bestaan van NGTS-11b veel te dun. En dus werd het signaal afgedankt en kandidaat-exoplaneet NGTS-11 vergeten.
Wetenschappers van de universiteit van Warwick hebben NGTS-11 nu nog eens met behulp van telescopen in Chili onder de loep genomen. Ze monitorden de ster 79 dagen op rij en zagen de helderheid ervan nu wel een tweede keer afnemen. En daarmee kunnen ze het bestaan van NGTS-11b bevestigen.
Nog meer ontdekkingen
Aangenomen wordt dat er in de data van TESS nog veel meer planeten met een wat langere omlooptijd verstopt zitten. En het opsporen ervan is van groot belang, zo stelt onderzoeker Samuel Gill. “Planeten met een langere omlooptijd zijn koeler en lijken meer op de planeten in ons eigen zonnestelsel.”
Leefbare planeten
TESS zoekt vooral naar planeten met een korte omlooptijd, die dus relatief dicht bij hun ster staan. Maar juist planeten die wat verder van hun moederster staan, zijn – zeker met het oog op de zoektocht naar buitenaards leven – heel interessant. “NGTS-11b heeft een temperatuur van slechts 160 graden Celsius en is daarmee koeler dan Mercurius en Venus. Hoewel de planeet nog steeds te warm is om leven zoals wij dat kennen te kunnen herbergen, bevindt deze zich wel dichter bij de Goldilock-zone dan veel eerder ontdekte planeten die doorgaans temperaturen boven de 1000 graden Celsius kennen,” vertelt Gill. De Goldilock-zone verwijst naar een denkbeeldige zone rond een ster, waarin de temperaturen hoog genoeg zijn om te voorkomen dat eventueel water op het oppervlak van een planeet die zich in deze zone bevindt bevriest, maar ook weer niet zo hoog liggen dat water er verdampt. In andere woorden: op planeten die zich in deze zone bevinden, kan vloeibaar water – een belangrijk ingrediënt voor leven zoals wij dat kennen – voorkomen. “Deze planeet (NGTS-11b, red.) heeft een omlooptijd van 35 dagen en daarmee is de omlooptijd veel langer dan gebruikelijk. Het is opwindend om te zien dat de Goldilock-zone in zicht komt.”
Wetenschappers zetten de zoektocht naar planeten waar TESS geen grip op heeft kunnen krijgen, voort. Daarbij zullen sterren opnieuw langdurig met behulp van telescopen in Chili worden bestudeerd. “Er zijn honderden enkele overgangen die door TESS zijn gedetecteerd en die we met deze methode nog eens na zullen lopen,” vertelt Gill. “Dit stelt ons in staat om koelere exoplaneten met verschillende groottes te ontdekken, waaronder planeten die meer lijken op de planeten in ons eigen zonnestelsel. Sommige ervan zullen kleine, rotsachtige planeten in de Goldilock-zone zijn die koel genoeg zijn om oceanen gevuld met vloeibaar water en misschien zelfs buitenaards leven te herbergen.”
