Het buideldier blijkt tijdens haar zwangerschap alweer zwanger te kunnen raken en heeft daarmee een unieke voortplantingsstrategie.
Dat buideldieren zoals kangoeroes en wallaby’s zich op een hele andere manier voortplanten dan andere zoogdieren, is bekend. Maar nu blijkt uit een nieuwe studie dat de moeraswallaby er wel een hele bijzondere methode op na houdt. Hoe andere dieren tussen zwangerschappen door even kunnen bijkomen, blijkt de moeraswallaby het moederschap wel heel serieus te nemen: het dier is haar hele leven lang in verwachting.
Jongen
Onderzoekers gebruikten echografie om de zwangerschap van een aantal moeraswallaby’s op de voet te volgen. En de studie bevestigt wat wetenschappers eigenlijk al een lange tijd vermoedden: vrouwelijke moeraswallaby’s ovuleren, paren en vormen alweer een nieuw embryo terwijl ze nog een foetus meedragen. Het betekent dat voordat het dier bevalt, haar lichaam zich al weer voorbereidt op een nieuw jong. Dit nieuwe embryo is verwekt in een andere, afzonderlijke baarmoeder.
Diapauze
De overlap in zwangerschappen is slechts een paar dagen. Want zodra de pasgeborene in de buidel begint te zuigen, activeert dit signalen die de ontwikkeling van het andere embryo stopt; een fenomeen dat ook wel diapauze wordt genoemd. Het embryo wacht rustig af tot zijn broertje of zusje de buidel zo’n negen maanden later verlaat. Vervolgens wordt de ontwikkeling van het nieuwe embryo weer in werking gezet.
Overlappend
Kortom, het betekent dat moeraswallaby’s continue druk zijn met embryo’s en jongen die zich in verschillende ontwikkelingsstadia van voor en na de geboorte bevinden. Dit fenomeen wordt mogelijk gemaakt door twee anatomisch volledig gescheiden baarmoeders. “Dit geldt voor alle buideldieren, maar de unieke overlappende reproductieve cycli lijken een speciaal kenmerk te zijn van moeraswallaby’s,” zegt onderzoeker Marilyn Renfree. Hoe dit kan? In tegenstelling tot kangoeroes, is de vruchtbare periode van moeraswallaby’s korter dan de duur van de zwangerschap. En dit betekent dat de dieren bevrucht kunnen worden terwijl ze nog steeds actief zwanger zijn.
Het fenomeen waarin een vrouwtjesdier tijdens de zwangerschap opnieuw bevrucht kan worden in een andere menstruele cyclus, wordt ook wel superfoetatie genoemd. Een ander dier naast de moeraswallaby die superfoetatie kent, is de Europese haas. Een vrouwtje kan tijdens de dracht – zo’n vier dagen voor de worp – alweer gedekt worden. Superfoetatie is echter een uiterst zeldzame situatie die bij mensen nog nooit op natuurlijke wijze is voorgekomen.
De bevindingen uit de studie wijzen erop dat de moeraswallaby dus eigenlijk continue zwanger is; een bijzondere ontdekking die de voortplanting van buideldieren nog opmerkelijker maakt. De voortplanting wijkt al behoorlijk af van die van andere zoogdieren, aangezien het grootste deel van de ontwikkeling van het jong niet plaats in het lichaam van de moeder, maar in de buidel. Kangoeroes en wallaby’s blijven ons dus verbazen. Wist je bijvoorbeeld ook dat de meeste kangoeroes linkshandig zijn?
