Wetenschappers hebben met behulp van DNA-moleculen een stukje van het brein ‘nagebouwd’. Een doorbraak.
Nog lang voordat de mens er was, ‘heersten’ eencellige organismen. En ook zij hadden een vorm van intelligentie. Ze hadden geen hersenen, maar moleculen die met elkaar contacten onderhielden en de eencelligen aanmoedigden om bijvoorbeeld voedsel te zoeken. Deze moleculen werken ongeveer net zo als de netwerken in onze hersenen: ze verzamelen, verwerken en verzenden informatie.
Moleculen
Wat hebben de onderzoekers nu gedaan? Ze hebben zo’n ‘oud’ netwerk nagebouwd met behulp van DNA-moleculen. Ze creëerden zo vier eenvoudige kunstmatige zenuwcellen.
Herkennen
“Het brein is geweldig,” stelt onderzoeker Lulu Qian. “We kunnen patronen herkennen, herinneringen vormen, beslissingen nemen en actie ondernemen. Wij vroegen ons af of een soep van op elkaar reagerende moleculen een soortgelijk gedrag kan vertonen.” En wat blijkt: dat kan.
WIST U DAT…
Actief
De zenuwcellen – bestaande uit die stukjes DNA – gingen contacten met elkaar onderhouden. Die contacten konden de onderzoekers ook echt zien: ze hadden de zenuwcellen van een marker voorzien die licht gaf wanneer de cellen actief werden.
Spelletje
Grote vraag was natuurlijk: kunnen de kunstmatige zenuwcellen ook denken, oftewel: informatie verwerken en doorgeven? De onderzoekers toonden aan van wel. Ze speelden daartoe een spel met de zenuwcellen. Eén van de onderzoekers nam de naam van een wetenschapper in gedachten en beantwoordde vervolgens vier vragen over de wetenschapper. Het netwerk kreeg de antwoorden aangeboden in de vorm van DNA. Op basis van die antwoorden moest het netwerk zien te achterhalen wie die mysterieuze wetenschapper precies was. De onderzoekers speelden het spel meerdere malen met het netwerk en elke keer was het in staat om de juiste wetenschapper te benoemen. Bekijk in onderstaand filmpje (vanaf 1:04) hoe het experiment precies in zijn werk ging.
Basaal
Het kunstmatige brein functioneert – basaal gezien – net zo als ons brein. En dat is heel bijzonder. Maar wat kunnen we daarmee? Er zijn tal van mogelijkheden. Zo zouden ‘intelligente’ cellen bijvoorbeeld losgelaten kunnen worden in zieke cellen en een diagnose kunnen stellen.
Het is een fascinerende tak van wetenschap. En hoewel er nog heel veel moet gebeuren, is dit alvast een veelbelovende stap in de richting van echte kunstmatige intelligentie.
