Iedere honingbij danst anders en dat werkt goed: uit onderzoek blijkt dat de verschillende dansstijlen de kans op het vinden van voedsel vergroot.
Dansen is voor veel organismen een belangrijk instrument. Voor ons zorgt dansen onder andere voor een betere conditie, balans en bovenal plezier, terwijl het voor een grote Canadese gans voornamelijk belangrijk is om een vrouwelijke partner aan te trekken. Uit onderzoek blijkt dat het voor bijen zelfs helpt om voedsel te vinden
Waggeldans
Bijen kunnen met behulp van hun welbekende ‘waggeldans’ specifieke instructies geven aan hun nestgenoten om de zoektocht naar voedsel te optimaliseren. Als de bijen voedsel hebben gevonden, gaan ze in het nest andere bijen rekruteren om het voedsel naar het nest te brengen. De bij beweegt dan in het nest in de richting waar de andere bijen naartoe moeten en de duur van de waggeldans laat hen weten hoe ver ze moeten gaan. Als de andere bijen de instructie hebben begrepen, gaan ze uit hun bijenkorf om het voedsel te vinden. Zo worden de taken binnen de bijenkolonie verdeeld. De manier waarop bijen die waggeldans doen, verschilt enorm. De ene bij kalibreert anders dan de andere, blijkt uit onderzoek van Virgina Tech.
Dansstijlen
Hoe kan je dan als bij zo succesvol mogelijk dansen zodat de anderen het voedsel kunnen vinden? De onderzoekers van de afdeling Entomologie aan de Virginia Tech University dachten dat bijen met vergelijkbare dansstijlen anderen vaker succesvol zouden leren hoe ze het voedsel konden vinden en dat verschillen in communicatie het succes zouden verminderen, maar ze hebben ontdekt dat dit anders werkt. Hoe dan? Om daarachter te komen volgden ze verschillende bijen die dansten en voedsel probeerden te vinden. De resultaten zijn opvallend: als de bij langer danste, konden de andere bijen het voedsel vaker vinden. Dat is bijzonder, wat normaal zou je zeggen dat het voedsel makkelijker wordt gevonden als de bij precies de afstand zou ‘dansen’. Er is toch een logische verklaring voor: een langere dans leidt tot meer kansen om het voedsel te vinden, namelijk een keer op de heenweg langs het voedsel en nogmaals op de weg terug naar het nest.
Communicatiestijlen
Het komt er dus min of meer op neer dat de betere dansers zorgen voor meer voedsel. Deze unieke communicatiestijlen, die dus verschillen per bij, zijn dus ontzettend van belang in een goed georganiseerde bijenkolonie. Als elke bij hetzelfde zou communiceren, dan is de kans dat de gerekruteerden het voedsel zouden vinden, afnemen in vergelijking met een bijenkolonie waarin iedereen een verschillende dansstijl hanteert. “We weten al een tijdje dat honingbijen baat hebben bij gedrags- en genetische diversiteit”, aldus onderzoeker Margareth Couvillon. Het zorgt voor betere warmteregulatie, groei, ziekteresistentie en voedselzoekgedrag, voegde ze eraan toe. “Nu hebben we ook gezien dat diverse communicatie het rekruteringssucces verbetert.”
