Verre voorouder blijkt een mozaïek van stukjes aap en stukjes mens te zijn

sediba

Wetenschappers hebben een zeer oude mensachtige – Australopithecus sediba – onder de loep genomen en moeten concluderen dat het de ultieme overgangsvorm is tussen aap en mens.

De onderzoekers trekken die conclusies nadat ze onder meer gefossiliseerde tanden van A. sediba vergeleken met het gebit van acht andere mensachtigen en gorilla’s. De keuze om juist naar het gebit te kijken, is een hele bewuste. Er zijn in het verleden veel (stukjes) gebit van oude mensachtigen teruggevonden, dus er is veel vergelijkingsmateriaal. Daarnaast bieden veel eigenschappen van het gebit geen voordelen die de ene soort kunnen helpen om de concurrentieslag met de andere soort te winnen. Dat betekent dat als onderzoekers een bepaalde eigenschap in het gebit van twee soorten ziet opduiken, de kans groot is dat de twee soorten verwant zijn en dat de twee soorten die eigenschap dus niet afzonderlijk van elkaar ontwikkeld hebben.

Half mens, half aap
Het onderzoek – waarin wetenschappers 22 eigenschappen van het gebit bestudeerden – levert heel veel informatie op. Zo onderschrijft het bijvoorbeeld dat A. sediba een echte ‘overgangsvorm’ was. “Het onderzoek laat zien dat sediba primitieve en nieuwe eigenschappen had die suggereren dat de soort een brug sloeg tussen de eerdere mensachtigen uit het geslacht Australopithecus en de eerste mensen,” stelt onderzoeker Debbie Guatelli-Steinberg.

WIST U DAT…

…onze voorouder Lucy – A. afarensis – waarschijnlijk zo af en toe nog steeds in bomen klom?

Verbanden
Ook hebben de onderzoekers de verbanden tussen verschillende mensachtigen iets helderder proberen te krijgen. Zo blijken A. sediba en A. africanus vijftien van de 22 eigenschappen van het gebit te delen. A. sediba deelde dertien eigenschappen met H. erectus. A. sediba en A. africanus deelden vijf eigenschappen en dat waren ook nog eens eigenschappen die niet eerder in mensachtigen uit dit geslacht zijn aangetroffen. Dat laatste wijst erop dat ze nauw aan elkaar verwant waren. Ook deelden A. sediba en A. africanus vijf eigenschappen met H. habilis, H. rudolfensis en H. erectus die ze niet met oudere voorouders deelden. Dat laat zien dat deze twee mensachtigen uit het geslacht Australopithecus nauw verwant zijn aan de eerste mensen. “Ons onderzoek voorziet ons van meer bewijs dat sediba inderdaad heel nauw verwant was aan de oude mensen.”

Familie
A. sediba leefde bijna twee miljoen jaar geleden. A. africanus tussen de twee en drie miljoen jaar geleden. A. afarensis (in de volksmond ook wel Lucy genoemd) leefde ongeveer 3,2 miljoen jaar geleden. “We kunnen niet definitief stellen of sediba of africanus nauwer aan mensen verwant zijn dan andere soorten. Maar onze resultaten suggereren dat beiden nauw aan elkaar verwant zijn en nauwer aan de mens verwant zijn dan afarensis.”

Wetenschappers bestudeerden niet alleen het gebit van A. sediba. Ook andere botten van de mensachtige werden onder de loep genomen. Het resulteert in totaal in zes papers die beschrijven hoe A. sediba liep, kauwde en bewoog. “Deze studie naar een groot aantal elementen biedt ons een glimp van een mensachtige die anatomisch een mozaïek lijkt te zijn (van menselijke en aapachtige eigenschappen, red.) en die verschillende eigenschappen laat zien die anders zijn dan de eigenschappen van mensachtigen uit het geslacht Australopithecus en anders zijn dan de eigenschappen van de eerste mensen,” concludeert onderzoeker Lee Berger.

Bronmateriaal

"Fossilized Teeth Provide New Insight into Human Ancestor" - OSU.edu
"How Au. Sediba Walked, Chewed and Moved" - Wits.ac.za
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Lee Berger / University of Witattersand.

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd