Gletsjers wereldwijd trekken zich terug. Dat is geen geheim. Net zoals het geen geheim is dat wij mensen daar deels de hand in hebben. Maar hoe groot is ons aandeel precies? Dat hebben onderzoekers nu berekend.
De wetenschappers gebruikten daarvoor computermodellen. In die computermodellen kunnen ze verschillende factoren die invloed hebben op gletsjers meenemen en duidelijk onderscheid maken tussen natuurlijke factoren en antropogene (door mensen veroorzaakte) factoren. Een voorbeeld van een natuurlijke factor die invloed heeft op gletsjers is een vulkaanuitbarsting. Een grote vulkaanuitbarsting kan veel as en stof in de atmosfeer doen belanden. Die deeltjes blokken het zonlicht en kunnen leiden tot afkoeling. Een voorbeeld van een antropogene factor die invloed heeft op gletsjers is de uitstoot van broeikasgassen.
Eenduidig bewijs
De onderzoekers simuleerden met behulp van de computer de toestand van de gletsjers en konden precies zien welke factoren aan die huidige toestand hadden bijgedragen. “In onze data vinden we eenduidig bewijs voor een antropogene bijdrage aan het verlies van gletsjers,” vertelt onderzoeker Ben Marzeion.
De cijfers
De mens blijkt voor ongeveer 25 procent verantwoordelijk te zijn voor het ijs dat gletsjers tussen 1851 en 2010 zijn kwijtgeraakt. Maar ons aandeel in de kwestie stijgt naarmate de tijd vordert. Als we kijken naar het verlies aan ijs dat gletsjers tussen 1991 en 2010 doormaakten, zien we dat we voor zo’n 69 procent daarvan verantwoordelijk zijn. “In de negentiende eeuw en de eerste helft van de twintigste eeuw is het verlies aan gletsjers door toedoen van menselijke activiteiten bijna niet merkbaar, maar daarna wordt dat anders.”
Smeltende gletsjers zijn om meerdere redenen een probleem. Zo dragen ze bij aan het stijgen van de zeespiegel. En dan zijn er ook nog gletsjers die dienst doen als waterleverancier. Denk bijvoorbeeld aan de zogenoemde tropische gletsjers (voornamelijk te vinden in de Andes).