De zeespiegel stijgt en dat betekent dat Venetië in 2100 tot 53 centimeter gezonken is. Maar in hoeverre is dat onze schuld?
Wetenschappers hebben data van verschillende satellieten gecombineerd om een kaart van Venetië te maken. Op een schaal van 50 meter per blokje is te zien welke delen zinken en welke gebieden juist omhoog komen.
De rode delen zijn gebieden van Venetië die zinken, vaak door menselijke activiteit. Zo worden oude gebouwen druk bezocht en is er sprake van veel drukte in de grachten. De groene vierkanten zijn delen van de stad waar mensen erin slagen om de verzakking tegen te werken, bijvoorbeeld door gebouwen of wegen te restaureren. Toch is het een druppel op een gloeiende plaat, want gemiddeld zakt de stad één millimeter per jaar. De rode delen zakken verder weg dan de rest van Venetië: soms tot wel vijf millimeter per jaar.
De afgelopen eeuw zonk Venetië 25 centimeter: 15 centimeter door het oppompen van grondwater en 10 centimeter door het stijgen van de zeespiegel (klimaatverandering). Hoewel inwoners zijn gestopt met het oppompen van water, zet de enorme verzakking in de 21ste eeuw door. Wetenschappers verwachten dat Venetië in 2100 tussen de 17 en 53 centimeter gezakt is. Op dit moment wordt de stad vier keer per jaar geteisterd door extreem hoog water (‘acqua alta‘), waarbij de straten blank komen te staan. In 2100 staan de straten 20 tot 250 dagen per jaar blank!
Kunnen wij er iets aan doen? Jazeker. Ten eerste is het de schuld van de toeristen dat de stad verzakt en daarnaast draagt klimaatverandering eraan bij. In plaats van afwachten is het belangrijk dat de stad wordt beschermd, bijvoorbeeld door delen van de stad verder op te hogen.
