Wanneer mannelijke koala’s een vrouwtje het hof maken, stoten ze hele lage klanken uit. Die klanken zijn zo’n twintig keer lager dan ze met het oog op het relatief kleine lijfje van de koala zouden moeten zijn. Nu kunnen onderzoekers eindelijk verklaren hoe de kleine koala aan zijn basstem komt: hij heeft er een uniek orgaan voor.
Koala’s maken tijdens het versieren kreten die vrij luid en extreem laag zijn. Dat laatste is opmerkelijk, aangezien de koala’s vrij klein zijn. En kleine dieren produceren doorgaans hogere tonen, terwijl grote dieren doorgaans lage tonen produceren. Dat omvang samenhangt met toonhoogte is logisch: de grootte van de stembanden bepaalt de toonhoogte van de kreten die een dier slaken kan. Op basis van de omvang van een koala zou men veel hogere tonen verwachten. De tonen die het dier nu produceren, passen namelijk beter bij een veel groter dier (ongeveer zo groot als een olifant).
Toch maakt de koala die lage tonen. En wetenschappers denken nu te weten hoe. Dankzij een paar extra stembanden kunnen de koala’s ondanks hun kleine lijfje toch lage kreten slaken. “We hebben ontdekt dat koala’s een extra paar stembanden hebben dat zich buiten het strottenhoofd bevindt,” vertelt onderzoeker Benjamin Charlton. “We demonstreren ook dat koala’s deze extra stembanden gebruiken om hun extreem lage kreten te maken.”
De vondst van de extra stembanden is uniek. “Voor zover wij weten is er slechts één ander gespecialiseerd geluidproducerend orgaan in zoogdieren dat onafhankelijk van het strottenhoofd functioneert en dat zijn de fonische lippen die tandwalvissen gebruiken om klikjes te produceren.”
