Toeval is niet altijd toeval.
Lucia de B. was verpleegkundige en werkte bij zeven overlijdensgevallen. Statistisch ‘te toevallig’, zeiden oordeelde de rechtbank en ze zou de rest van haar leven in de gevangenis zitten. Ze werd veroordeeld. Maar dat bleek een denkfout.
De kans dat ik twee keer de loterij win is superklein. Maar dat iemand, ergens ter wereld, twee keer wint? Dat gebeurt. Omdat er miljarden loten gekocht worden.
En dus is de juiste vraag bij Lucia: hoe groot is de kans dat ergens een verpleegkundige meerdere overlijdens meemaakt? Niet: wat is de kans dat zij dat overkomt. Ouderenverpleegkundigen zullen veel vaker zoiets mee kunnen maken natuurlijk.
Toeval is verraderlijk. Vooral als je denkt: dit kán toch geen toeval zijn. Soms als je op een feestje zit hoor je ineens dat je gesprekspartner iemand kent die jouw moeder kent en dan denk je wat is de wereld toch klein. Maar als je even bedenkt op welke momenten je dat denkt dan kom je erachter dat het niet zo zeldzaam is. Allebei hebben jullie veel familie, vrienden en mogelijke links die bijzonder zijn. Mijn vroegere basisschooljuf die blijkt iemands nichtje te zijn? Wauw!!! Nou als je zulke los vaste contactpersonen al meetelt dan ken je allebei makkelijk honderden mensen en is toeval ineens niet zo toevallig meer.
Toeval is vaak een stuk minder toevallig dan je denkt en soms zijn dingen gewoon toeval. Toevallig!
