Binnen enkele tientallen jaren ontdekken astronomen tientallen, honderden of misschien wel duizenden aardachtige exoplaneten. Deze werelden kennen wellicht gematigde temperaturen – zoals op aarde – maar de grote vraag is of zij allemaal wel een atmosfeer hebben.
Neem Kepler-438b. Deze exoplaneet staat op de eerste plek in de top 10 meest aardachtige exoplaneten. Deze exoplaneet heeft 35 dagen nodig om een rondje om een rode dwergster te draaien. De planeet is slechts 12 procent groter dan de aarde. Astronomen vragen zich af of er wel leven mogelijk is op Kepler-438b. Astronomen van de universiteit van Warwick beweren dat er een kans is dat Kepler-438b geen atmosfeer heeft. De ‘dader’ is de moederster Kepler-438b, die gigantische zonnevlammen produceert. Deze zonnevlammen zijn tien keer krachtiger dan de krachtigste uitbarstingen op het oppervlak van onze eigen zon.
Hoewel de zonnevlammen geen grote impact hebben op de atmosfeer van Kepler-438b, geldt dit wel voor de elektrisch geladen deeltjes die de ruimte in worden geslingerd door coronale massa-ejecties.
Aarde versus Kepler-438b
“De aarde heeft een relatief stille moederster in vergelijking met Kepler-438b”, zegt hoofdonderzoeker Dr David Armstrong van de universiteit van Warwick. “Zo produceert de ster Kepler-438 iedere paar honderd dagen een zonnevlam die veel sterker is dan de meest krachtigste zonnevlam die ooit door de zon is geproduceerd.”
De afstand tussen Kepler-438b en de rode dwergster is veel kleiner dan de afstand tussen onze planeet en de zon. Hierdoor wordt de exoplaneet bestookt met meer elektrisch geladen deeltjes. “Als Kepler-438b een magnetisch veld heeft als de aarde, dan kan er nog sprake zijn van een beschermend effect. Heeft de exoplaneet geen magnetisch veld – of wanneer de zonnevlammen krachtig genoeg zijn – dan heeft Kepler-438b hoogstwaarschijnlijk geen atmosfeer meer. Deze atmosfeer is weggeblazen door de elektrisch geladen deeltjes.”
60 miljard leefbare exoplaneten
Er zijn veel meer rode dwergsterren dan gele dwergen (zoals de zon). Wetenschappers schatten dat er alleen in ons Melkwegstelsel al zo’n 60 miljard leefbare exoplaneten bij rode dwergsterren te vinden zijn. Toch kleven er nadelen aan wonen bij een rode dwerg. Rode dwergsterren hebben een gewelddadige jeugd, die miljarden duurt. Ook heeft een exoplaneet bij een rode dwerg zoveel last van de zwaartekracht van de ster, dat er sprake is van synchrone rotatie. Dit betekent dat één halfrond van de planeet altijd gericht is naar de moederster. Het nadeel is dat het dus op één helft altijd dag is en op de andere helft altijd nacht. Niet de meest ideale uitvalbasis voor de ontwikkeling van leven.