Sterarme dwergstelsels het resultaat van krachtige supernova’s

 ASTRONOMIE  Hoe vormen dwergstelsels zich? Deze vraag is dankzij nieuwe computersimulaties opgelost. Al een lange tijd snappen wetenschappers niet waarom dwergstelsels zo klein zijn. Tot nu! Dwergstelsels zijn ministerrenstelsels met minder dan één procent van alle sterren in grote sterrenstelsels, zoals ons eigen melkwegstelsel.

Wetenschappers lieten vele supercomputers in totaal miljoenen uren draaien. Even ter verduidelijking: één miljoen uren zijn meer dan honderd jaren. De simulaties produceerden dwergstelsels die lijken op hedendaagse dwergstelsels.

Niet alle massa in het heelal is zichtbaar. Slechts vijftien procent is direct waar te nemen materie, oftewel zichtbare materie. De rest is donkere materie. Deze verdeling verklaart het ontstaan van grote sterrenstelsels, maar niet van dwergstelsels. Eerdere computersimulaties toverden dwergstelsels tevoorschijn met veel meer sterren en donkere materie in hun kern dan echte dwergstelsels.

Wat was nu het probleem? Wel, wetenschappers hielden geen rekening met de zwaarste sterren in een dwergstelsel. De simulaties tonen aan dat deze zware sterren zeer krachtige supernovaexplosies veroorzaakten tijdens het begin van de vorming van een dwergstelsel. Door deze explosies werden grote hoeveelheden gas uit het centrum van een dwergstelsel gegooid. In een centrum met weinig gas kunnen minder nieuwe sterren vormen dan in een centrum met veel gas. Hierdoor zijn sterrenstelsels minder sterrijk.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd