BIOLOGIE Er zijn mensen die de Somalische piraten dankbaar zijn. Ze wonen in Kenia en zijn visser. Hun concurrentie is door de Somalische piraterij de stuipen op het lijf gejaagd, waardoor zij het rijk weer alleen hebben. Een luxe die hen volle netten en meer geld oplevert. Met dank aan de piraten.
De afgelopen jaren kwamen steeds meer illegale commerciële treilers naar de Afrikaanse kust. Ze visten de oceanen leeg. Maar die tijden zijn voorbij. Met de rondzwervende piraten durven weinig treilers de Afrikaanse wateren nog te bevaren. “Er is veel vis nu, een overvloed aan vis,” vertelt de directeur van de Malindi Marinevereniging, Athman Seif. “Er is meer vis dan mensen eigenlijk kunnen gebruiken. Dat komt doordat de internationale vissers door de piraten worden afgeschrikt.”
Er is voor het eerst voldoende geld om de kinderen naar school te sturen
Vissers en sportvissers menen in deze tijd meer vis te vangen dan ooit. Howard Lawrence-Brown, eigenaar van Kenya Deep Sea Fishing, onderschrijft dat. Volgens hem zijn de hoeveelheden gevangen vis enorm. En dat geldt voor alle soorten. “We hebben het beste marlijnseizoen ooit. De enige verklaring daarvoor is dat niemand ze elders vangt. Er is geen twijfel mogelijk dat het verdwijnen van de commerciële visvangst een groot verschil maakt.”
De vissers in Kenia zien hun inkomen en kwaliteit van leven stijgen. Er kan weer geïnvesteerd worden in 
nieuwe boten en betere apparatuur. Vissers als Abdi Ali hebben voor het eerst voldoende geld om hun kinderen naar school te sturen. “Dit jaar is de hoeveelheid gevangen vis heel goed,” vertelt hij. “We vangen – afhankelijk van hoe vaak we gaan vissen – 150, 200 of soms zelfs 300 kilo vis. Er zijn vissoorten die verdwenen waren, maar weer terug zijn gekomen. Zoals de barracuda, goudvis, rode snapper en andere soorten. We zijn heel blij met het feit dat er zoveel vis is.”
Niet alleen in Kenia kan er weer volop gevist worden. Ook in Somalië plukken ze de vruchten van de piraterij. Er wordt veel meer vis gevangen, waardoor de prijs omlaag gaat en steeds meer Somaliërs vis gaan eten. “Ik herinner me dagen dat ik vroeg naar de zee ging om te vissen en met niets terugkwam, maar tegenwoordig is er vis in overvloed,” vertelt visser Bakar Osman. “Je kunt ze overal vangen.”
De Keniaanse minister van visserij ontkent de voordelen van piraterij
Het aantal aanvallen van de Somalische piraten neemt toe nu hun losgeld de afgelopen twee jaar tot enkele miljoenen dollars is opgelopen. Ze gijzelen geregeld hele schepen en bemanning. Ook lokale vissers zijn niet onbekend met de bedreigingen van de piraten; ze worden zelf af en toe lastiggevallen. Maar tegelijkertijd bekennen ze dat het vóór de Somalische piraten ook geen pretje op zee was. Grote, commerciële vissersboten regeerden de wateren. “Ze doden alles in de ruimte tussen de bodem van de zee en hun boot,” vertelt Lawrence-Brown. “Hun schepen kunnen met een snelheid van 22 knopen varen. Ze kunnen hun netten 24 uur uitleggen, deze oprapen en wegwezen.”
Volgens Clive Schofield, schrijver van een rapport over de Somalische piraterij, heeft de commerciële visvangst het ontstaan van de piraterij aan zichzelf te danken. “De buitenlandse vissers hebben de bronnen voor de kust van Somalië leeggestolen. Die situatie heeft ertoe geleid dat sommige piraten het recht in eigen hand namen.” Ze beschouwen zichzelf als kustwacht en losgeld is vergelijkbaar met boetes.
De Keniaanse overheid ontkent dat de piraterij goed is voor het land. Er wordt de laatste jaren weliswaar tussen de 5000 en 7000 ton vis uit de Indische Oceaan gehaald, maar dat is nog maar een tiende van de totale vangst. De rest komt uit Lake Victoria. “Piraterij is een negatief iets voor de Keniaanse vissers,” houdt minister van de visserij, Micheni Japhet Ntiba stug vol. “Het is een negatief iets voor de Keniaanse economie. Het is een negatief iets voor de economie van de landen aan het westelijk deel van de Indische Oceaan.” De vissers denken daar echter anders over. De piraten mogen dan terroristen zijn, de gewone man profiteert ervan.
