Getalenteerde en toegewijde ingenieurs hebben vele uren besteed aan het ontwikkelen van het Japanse spoorsysteem. Het is dan ook niet voor niets dat het Japanse spoorsysteem één van de meest efficiënte systemen ter wereld is. Toch had Japan veel geld kunnen besparen. Enkele havervlokken en een slijmzwam kunnen het ook.
Japanse wetenschappers hebben een bijzonder experiment gedaan. Ze plaatsten havervlokken op een ondergrond in dezelfde structuur als de Japanse steden. Iedere havervlok was één Japanse stad. Vervolgens werd een cel van de slijmzwam geplaatst. In 26 uur tijd verbond de slijmzwam de verschillende havervlokken met elkaar.
Verrassend genoeg lijkt het eindresultaat erg op de structuur van het Japanse spoorsysteem. “Er zijn veel overeenkomsten tussen de twee systemen”, concludeert onderzoeker Mark Fricker van de universiteit van Oxford. De slijmzwam bouwt eerst een heel erg fijn netwerk, om het daarna uit te breiden en te verstevigen.
Het nieuwe onderzoek helpt onderzoekers om biologische vragen te beantwoorden, zoals hoe bloedvaten groeien om tumoren te ondersteunen. Het netwerk van een tumor begint als een dichte, ongestructureerde bende, maar daarna verfijnd de tumor haar connecties om efficiënter te worden.
Binnen 26 uur ontstaat een slim netwerk.
Het verschil tussen het netwerk van de slijmzwam en het spoorsysteem van Tokio.
