De 63-jarige Bob Krause eet als een kind van vier jaar oud. Hij houdt van chocolademelk, crackers, pindakaas en tosti’s, maar daar houdt het ook wel zo’n beetje op. Zijn kieskeurige eetgedrag kostte hem twee huwelijken en beïnvloedde zijn zakelijke carrière. De meeste sociale aangelegenheden zijn een bron van stress. Is Krause koppig? Nee, hij heeft een ziekte.
Er zijn vele duizenden mensen met een selectieve eetstoornis. Deze mensen zijn zeer kieskeurig als het gaat om eten. “Zij doen dit niet omdat ze koppig zijn”, legt onderzoeker Nancy Zucker van de Duke universiteit uit. “Zij ervaren voedsel anders dan anderen.”
Schaamte
Veel patiënten met een selectieve eetstoornis schamen zich, zegt Zucker. Zij zijn bang dat ze een slecht rolmodel zijn voor kinderen. Ook proberen ze het selectieve eetgedrag zoveel mogelijk te verbergen voor de buitenwereld. Zo verzinnen ze excuusjes om onder eetafspraken uit te komen.
Online registratie
Zucker wilde graag weten hoe grootschalig het probleem is. Zij en haar collega’s lanceerden in juli 2010 een online registratie voor mensen met een selectief eetprobleem. Ondertussen zijn er vijf maanden verstreken en hebben 7.500 mensen zich ingeschreven.
Eetgedrag komt overeen
Vreemd genoeg komt het eetgedrag van mensen met een selectieve eetstoornis vaak met elkaar overeen. Zo houden selectieve eters van zout eten. Zij eten het liefst patat en bacon. Selectieve eters eten vrijwel geen vlees, fruit, groenten en alcohol. De enige mogelijke uitzonderingen zijn alcoholvrij bier en ruwe wortelen.
Biologisch of psychologisch?
Het is nog onbekend waarom selectieve eters zo kieskeurig zijn. Zit het in de genen of hebben bepaalde ervaringen ermee te maken? Onderzoekers zijn er nog niet uit.
Eén ding is wel zeker: selectieve eters keuren voedsel niet af omdat het vies smaakt. Meestal wordt voedsel afgekeurd omdat het niet lekker ruikt of omdat het er vreemd uitziet. “Het meeste voedsel ziet er voor mij niet uit als voedsel”, legt Krause uit.
WIST U DAT…
Oplossing
Er is nog geen medicijn voor mensen met een selectieve eetstoornis. Zucker raadt mensen aan om er gewoon open over te praten met vrienden en familieleden. Als een persoon ondersteuning krijgt van zijn omgeving, dan is hij sneller geneigd om nieuwe gerechten te proberen.