Het universum lacht ons toe.
Tijdens de jacht op pasgeboren sterren heeft ruimtetelescoop Hubble een wel heel opmerkelijke foto gemaakt. Op het kiekje pronkt een heuse smiley, opgebouwd uit drie sterrenstelsels waarvan er eentje zwaar vervormd is.
Het meest opvallend is natuurlijk het mondje van de smiley. Het heeft nog het meeste weg van een uitgesmeerd sterrenstelsel. Maar eigenlijk is het slechts een optische illusie. Tussen dit sterrenstelsel en Hubble in bevindt zich een zwaar object dat met zijn zwaartekracht het licht van het sterrenstelsel afbuigt, waardoor een verstoord beeld ontstaat.
Cluster
Naast de sterrenstelsels die deze kosmische smiley vormen, zijn op de foto nog veel meer sterrenstelsels te zien. De meeste ervan kunnen gerekend worden tot SDSS J0952+3434: een cluster van sterrenstelsels. Zo’n cluster bestaat uit tientallen tot wel duizend sterrenstelsels die door de onderlinge zwaartekracht bij elkaar worden gehouden.
Zoals gezegd was Hubble niet op zoek naar een glimlach; de ruimtetelescoop was op jacht naar pasgeboren sterren. Met behulp van zijn Wide Field Camera 3 (WFC3) kan de telescoop afgelegen sterrenstelsels in zeer hoge resolutie bestuderen en in die sterrenstelsels op zoek gaan naar stervormingsgebieden. Dergelijke gebieden worden gekenmerkt door enorme gaswolken. Deze wolken zijn niet stabiel en storten op termijn onder invloed van hun eigen zwaartekracht in, waarna een jonge ster kan ontstaan. Door de helderheid en omvang van stervormingsgebieden en de snelheid waarmee pasgeboren sterren in die stervormingsgebieden ontstaan, vast te stellen, hopen onderzoekers meer te weten te komen over de processen die leiden tot de geboorte van een ster. Door stervormingsgebieden in verschillende sterrenstelsels – die op verschillende afstanden van de aarde staan en dus uit verschillende tijdperken stammen – te bestuderen, kan ook meer geconcludeerd worden over hoe de stervorming door de tijd heen verliep.
