In de jaren ’60 domineerden vrolijke liedjes de hitlijsten nog. Maar tegenwoordig zijn het vooral treurige popliedjes die het goed doen. Dat blijkt uit onderzoek.
Wetenschappers van de Freie Universität Berlin bestudeerden meer dan 1000 liedjes die sinds 1965 in de Amerikaanse top 40 hadden gestaan. Uit het onderzoek blijkt dat de liedjes de afgelopen jaren een stuk treuriger zijn geworden.
In mineur
Hoe beoordeelden de onderzoekers nu of een liedje treurig of vrolijk was? De onderzoekers leggen dat in hun paper uit. Liedjes met een snel tempo en geschreven in majeur worden als vrolijk gezien, omdat de luisteraar die ook zo ervaart. Tragere liedjes, geschreven in mineur zijn treurig. In de jaren ’60 was 85 procent van de liedjes in majeur geschreven. Vandaag de dag bestaat de hitlijst nog maar voor 42 procent uit liedjes in majeur.
Niets nieuws
“De laatste decennia zijn de teksten van popliedjes negatiever geworden en is ook de muziek veranderd,” zo concluderen de onderzoekers. De muziek klinkt treuriger en deze roept conflicterende emoties op. “Luisteraars van popmuziek vinden emotioneel complexe stukken vandaag de dag mooi.” Het is niet voor het eerst dat de muziek zo’n ontwikkeling doormaakt. In de zeventiende en achttiende eeuw werd er voornamelijk vrolijke of treurige muziek gemaakt, terwijl in de Romantiek verschillende emoties in één compositie werden gestopt.
Waarom de muziek over het algemeen steeds treuriger wordt? De onderzoekers denken het wel te weten. Culturele ontwikkelingen zouden ertoe geleid hebben dat we emoties steeds beter opmerken. “Gevoelens spelen een steeds grotere rol in onze identiteit. Daarnaast is ambivalentie een belangrijk facet van de modernisering. Beiden leiden ertoe dat we meer reflecteren op emoties en die trend zien we terug in de populaire muziek.” Dat mensen steeds meer treurige muziek luisteren, wil dan ook niet zeggen dat we steeds treuriger worden. Blijkbaar genieten mensen van die treurige muziek.