Grote hoeveelheden afval komen terecht in de oceanen. Een team van wetenschappers toont aan dat menselijk afval overal te vinden is, van het strand tot in de diepste kloven.
In 2009 schatte het United Nations Environment Program (UNEP) dat er per jaar 6.4 miljoen ton afval in de oceanen terecht komt. Dit afval heeft heel wat negatieve gevolgen voor het mariene milieu. Sommige organismen zien het afval als voedsel en eten het op. Vissen, dolfijnen, schildpadden en vogels raken verstrikt in achtergelaten visgereedschap (een fenomeen dat bekend staat als “ghost fishing”). Drijvend afval kan daarnaast ook de verspreiding van exotische organismen naar nieuwe oorden vergemakkelijken. David Barnes (British Antarctic Survey) meldde reeds in 2002 dat de verspreiding van invasieve soorten via marien afval meer dan verdubbeld was ten opzichte van natuurlijke verspreidingsmethoden.
Een team van 23 wetenschappers verzamelde tussen 1999 en 2011 data over de verdeling van afval op 32 plaatsen in de Atlantische Oceaan, Arctische Oceaan, en de Middellandse Zee. Hun bevindingen (gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift PlosOne) tonen aan dat marien afval werkelijk overal aanwezig is. Co-auteur Kerry Howell (Plymouth University, UK) zegt: “Dit onderzoek toont aan dat menselijk afval in alle mariene habitats aanwezig is, van stranden tot de meest verlaten en diepste delen van de oceanen.”
Plastic (41%) en visgereedschap (34%) komen het meeste voor. In tegenstelling tot het algemene idee drijven de plastic voorwerpen niet voortdurend op het oppervlak. Ongeveer 70% van de plastic zinkt naar de bodem waar het een bijdraagt aan een steeds groeiende laag afval. Christopher Pham (University of the Azores, Portugal) waarschuwt: “De grote hoeveelheid afval dat de oceaanbodem bereikt is een belangrijk wereldwijd probleem. Onze resultaten tonen aan hoe groot een probleem werkelijk is en dat er actie ondernomen moet worden om te voorkomen dat nog meer afval zich opstapelt.”