De Victoriapithecus is de oudste aap van de Oude Wereld en leefde vijftien miljoen geleden in het huidige Kenia. Deze aap had een klein, maar tevens complex brein.
Maar we moeten de Victoriapithecus niet onderschatten. Zo had deze aap een reukkolf die drie keer groter was dan de bulbus olfactorius in de hersenen van hedendaagse, soortgelijke apen. Deze structuur wordt gebruikt om geuren te ruiken en te analyseren.
Win-win-situatie
“De kans is groot dat de Victoriapithecus beter kon ruiken dan apen die vandaag de dag op aarde rondstruinen”, zegt co-auteur Lauren Gonzales van de Duke universiteit. “Primaten die verder zijn ontwikkeld hebben vaak een groter brein, maar een kleinere reukkolf. Zo kunnen apen de wereld beter waarnemen, waardoor geuren ruiken minder belangrijk is. Toch lijkt het alsof de Victoriapithecus geen consessies deed. Hij kon goed ruiken en had waarschijnlijk ook goede ogen.”
Afgelopen weekend verscheen op Scientias.nl een artikel over vijf wetenschappelijke ideeën die vooruitgang blokkeren. Eén van die ideeën is dat dieren met grote hersenen slimmer zijn. “Deze vondst laat opnieuw zien dat hersengrootte en hersencomplexiteit onafhankelijk van elkaar kunnen evolueren”, zegt auteur Brenda Benefit van de staatsuniversiteit van New Mexico. Een ander voorbeeld is het kleine brein van de Homo floresiensis, wiens 18.000 jaar oude schedel onlangs werd gevonden. Ondanks het kleine brein kon de floresiensis vuur maken en stenen voorwerpen gebruiken om dieren te doden en slachten. Overigens denken niet alle wetenschappers dat de Floresmens een nieuwe soort is. Sommigen vermoeden dat hij leed aan het Syndroom van Down.
