Opgerolde sidderaal produceert krachtige stroomstoot

sidderaal

Wanneer een sidderaal zichzelf oprolt, kan hij een stroomstoot produceren die twee keer zo krachtig is als een normale stroomstoot.

De sidderaal is een bijzonder beestje. Deze vis heeft een orgaan van Sachs in de spieren van zijn staart, waarmee het dier een elektrisch veld opwekt van 0,5 tot 2 Volt. Wanneer de sidderaal een kleine verandering in dit veld merkt – bijvoorbeeld om dat hij belaagd wordt – reageert hij met een stroomstoot tot 600 volt. De elektrische organen in de sidderaal maken zo’n tweederde van het totale lichaamsgewicht uit. Fascinerend.

Nu blijkt dat de positie van een sidderaal invloed heeft op de kracht van een stroomstoot. Onderzoeker Kenneth Catania van de Vanderbilt universiteit meldt in het wetenschappelijke vakblad Current Biology dat een sidderaal een twee keer zo sterke stroomstoot produceert wanneer hij zichzelf oprolt. Dan wordt een prooi namelijk gesandwicht tussen de twee polen van de elektrische organen van het dier.

“Ik ben echt verbaasd door dit dier”, zegt Catania. “Lange tijd worden deze dieren gezien als niet-ontwikkelde, primitieve dieren, die prooien taseren.” Onterecht, zo blijkt nu. “Ze kunnen hun elektrische veld manipuleren om een krachtige stroomstoot te produceren. Dat is verassend!”

Catania rustte een dode vis uit met elektroden om de kracht van de stroomstoot te meten. Hij bevestigde tevens een draad om de vis te bewegen tijdens zijn de aanval van de sidderaal, waardoor er een worsteling werd gesimuleerd. In de onderstaande video is te zien hoe een sidderaal zich oprolt om de vis aan te vallen.

Onderzoeker Catania hoopt erachter te komen hoe een sidderaal zijn eigen stroomstoot overleeft, zelfs wanneer hij zijn eigen hoofd tussen de twee polen van de elektrische organen houdt. Ook wil hij meer onderzoek gaan doen naar wat sidderalen eten in hun natuurlijke habitat: het Amazonegebied.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd