Ook zebravinken doen aan babypraat

“Koedie-koedie-koedie”: pasgeboren ouders maken de gekste geluiden boven de wieg. En nu blijkt dat zebravinken dat – in zekere zin – ook doen.

Onderzoek toont aan dat volwassen zebravinken hun stemgeluid wanneer ze voor hun jongen zingen op dezelfde manier aanpassen als ouders van baby’s dat doen. Dat is te lezen in het blad Proceedings of the National Acadamy of Sciences.

Experiment
Onderzoekers verzamelden een aantal jonge zebravinken en zetten ze in een ruimte met een volwassen zebravink. De jonge zebravinken luisterden naar de liedjes die de volwassen zebravink zong. Een tweede groep jonge zebravinken deed dienst als controlegroep en hoorde de liedjes van volwassen zebravinken door een speaker. Na een tijdje werden alle jongen alleen in een ruimte geplaatst waar ze hun liedjes konden oefenen.

WIST JE DAT…

Langzamer en in de herhaling
De zebravinken die eerder naar het gezang van een in levende lijve aanwezige volwassen zebravink hadden geluisterd, bleken het liedje dat die zebravink gezongen had, veel beter te kennen. Dat was zelfs het geval wanneer de jonge zebravinken maar één dag naar de volwassen zebravink hadden geluisterd. Hoe kon dat? De onderzoekers luisterden de liedjes van de volwassen zebravinken nog eens terug en ontdekten dat ze hun stemgeluid aanpasten wanneer ze voor jonge zebravinken zongen. “We ontdekten dat volwassen zebravinken langzamer zingen en individuele elementen van het lied vaker herhalen wanneer ze voor jongen zingen.”

Babypraat
In andere woorden: ook zebravinken doen aan ‘babypraat’. En uit het onderzoek blijkt dat jonge zebravinken beter opletten wanneer ze ‘babypraat’ horen dan wanneer een ‘gewoon’ liedje klinkt. En hoe meer aandacht de jongen voor het lied van een volwassen zebravink hebben, hoe beter ze het zelf kunnen leren.

Implicaties voor mensen
Tijdens hun studie keken de onderzoekers ook wat er in het brein van de jonge vogels gebeurde. Ze waren met name geïnteresseerd in zenuwcellen in het deel van het brein dat geassocieerd wordt met aandacht. Zo ontdekten de onderzoekers dat meer dopamine- en noradrenaline-producerende neuronen actief werden wanneer een jong vogeltje luisterde naar ‘babypraat’ dan wanneer er een gewoon liedje klonk. Die ontdekking doet de wetenschappers vermoeden dat hun studie ook implicaties heeft voor mensen. “Onze gegevens suggereren dat stoornissen in deze neuronen bij kunnen dragen aan sociale en communicatieve problemen in mensen,” vertelt onderzoeker Jon Sakata. “Kinderen met autisme hebben bijvoorbeeld moeite om sociale informatie te verwerken en taal te leren en deze neuronen kunnen wel eens het doelwit van nieuwe behandelingen zijn.”

De onderzoekers zijn nog niet klaar met de zebravinken. Op dit moment zoeken ze uit of het kunstmatig opkrikken van de hoeveelheid dopamine en noradrenaline in het brein de vogels helpt om een liedje te leren dat geen babypraat bevat.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd