Ze zijn er beroemd om in dierentuinen en aquaria. Maar wilde zeehonden doen het net zo goed.
Onderzoekers hebben een wilde grijze zeehond gefilmd die onder water zijn voorste flippers tegen elkaar slaat. Een bijzonder schouwspel. Want het is voor het eerst dat er een wilde klappende zeehond is ontdekt.
Dierentuinen
Misschien zul je er in eerste instantie niet zo gek van opkijken. “De ontdekking van klappende zeehonden lijkt misschien niet zo verwonderlijk,” zegt onderzoeksleider David Hocking. “Ze zijn er immers beroemd om in dierentuinen en aquaria.” Toch is er een duidelijk verschil. “Zeehonden in dierentuinen leren te klappen om mensen te vermaken,” zegt Hocking. “Maar wilde zeehonden doen het uit zichzelf.”
Filmpje
Via deze link is het filmpje van de klappende zeehond te bewonderen. In de video is een wilde mannelijke grijze zeehond te zien die zijn voorste flippers tegen elkaar slaat en zo een hard geluid voortbrengt. Het was trouwens nog niet zo gemakkelijk om dit verschijnsel op beeld te vangen. Daar hadden de onderzoekers zeker zeventien jaar voor nodig.
Broedseizoen
Het onderzoeksteam ontdekte dat wilde zeehonden voornamelijk tijdens het broedseizoen met hun flippers klappen. Het laat zien hoe sterk de betreffende zeehond is die hiermee concurrenten waarschuwt. Tegelijkertijd hoopt hij ermee een vrouwtje te imponeren. “Het geluid stuurt een duidelijk signaal naar andere zeehonden in het gebied,” legt Hocking uit. Ook andere dieren vertonen soortgelijk gedrag. “Denk bijvoorbeeld aan een mannelijke gorilla die op zijn borst slaat,” zegt Hocking. “Ook dat gedrag brengt twee boodschappen over: ‘ik ben sterk, blijf weg’ en ‘ik ben sterk, mijn genen zijn goed’.”
Grijze zeehonden mogen er dan best schattig uitzien, ze zijn niet altijd lieverdjes. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat ze niet alleen vissen, maar soms ook een bruinvissen – die 1.80 meter lang kunnen worden – verorberen. Grijze zeehonden zien in bruinvissen waarschijnlijk een lekker maaltje. En daar doen ze ook best moeite voor. Toegebrachte bijtwonden tonen aan dat de bruinvissen nog in leven waren toen de zeehonden hun tanden erin zetten. Het betekent dat de grijze zeehonden in dit scenario geen aaseters zijn, maar in staat blijken tot dodelijke aanvallen.
Hard geluid
Opvallend is hoe hard het geluid van de klap onderwater klinkt. “De klap is ongelofelijk luid en in het begin vond ik het moeilijk te geloven wat ik had gezien,” vertelt onderzoeker Ben Burville. “Hoe kan een zeehond zo’n luide klap onder water maken zonder dat er lucht tussen zijn flippers moet worden samengedrukt?” Dat is inderdaad erg indrukwekkend. Andere zeezoogdieren produceren vergelijkbare geluiden door bijvoorbeeld met hun staart op het water te slaan. Maar het geluid dat de zeehond onder water weet te produceren door te klappen is best opmerkelijk te noemen.
Volgens de onderzoekers toont de studie aan hoeveel er nog te leren is over de dieren die dichtbij en om ons heen leven. Volgens hen is het heel belangrijk om meer over ze te weten te komen. “Het is bekend dat menselijk lawaai de communicatie tussen zeezoogdieren – waaronder het walvislied – overstemt,” legt Hocking uit. Zo blijkt bijvoorbeeld dat bultruggen stoppen met zingen als wij een hoop lawaai maken. Het klappen van de zeehonden lijkt cruciaal te zijn voor de voortplanting. Als dit wordt verstoord, kan het mogelijk invloed hebben op zijn broedsucces en dus op de overleving van de soort. Het is daarom volgens de onderzoekers belangrijk om meer over zeehonden te leren zodat we hen en de manier waarop ze leven, beter kunnen beschermen.
