Larven vissen ze uit het water, waarna het plastic – met mug en al – het luchtruim kiest.
Microplastic zijn kleine deeltjes plastic die in het milieu belanden. En op dit moment steken ze overal de kop op; zowel in de diepste kloven van onze oceanen, in diepzeedieren en op Antarctica. Maar daar houdt het nog niet op. Want een nieuw onderzoek toont nu aan dat microplastics de oversteek maken van het water naar de lucht. En wel door de maag van de mug.
Microplastics
Muggenlarven groeien op in water. Het zijn geen moeilijke eters; zo glijden ze door de vijvers en plassen en creëren strominkjes, waarmee ze kleine deeltjes voedsel hun mond in trekken. Hierbij kunnen er ook minuscule stukjes plastic meekomen. En deze microplastics blijken in de buik rond te blijven hangen. Zelfs nadat de mug al vliegend uit het water komt zetten.
Onderzoek
Voor dit onderzoek lieten de wetenschappers muggenlarven opgroeien in water met hele kleine, fluorescerende gele en groene kralen. En de hongerige muggenlarven bleken zich te goed te doen aan deze microplastics. Toen de larven vervolgens uitgegroeid waren tot volwassen muggen, bestudeerden de onderzoekers de muggen opnieuw. En in de buiken van de muggen troffen ze de fluorescerende kraaltjes aan. Dit bevestigt dat de microplastics in het lichaam van insecten kunnen blijven steken, zelfs als hij getransformeerd is van larve naar de volwassen levensfase. “Hoewel we in dit onderzoek gebruik maakten van muggen, kan elk zoetwaterinsect dat microplastics inslikt deze overbrengen,” schrijven de onderzoekers in hun paper. De onderzoekers ontdekten ook dat hoe kleiner de kralen waren, hoe groter de kans was dat het in de mug terecht zou komen.
Eenmaal in zijn nieuwe habitat, richt de mug met de microplastics in zijn buik nieuwe schade aan. Zo voeden bijvoorbeeld vogels, vleermuizen en libellen zich met muggen, waardoor ook zij een ongezonde dosis microplastics binnenkrijgen. “Op deze manier worden de microplastics door de voedselketen overgedragen,” schrijven de onderzoekers. Het onderzoek laat maar weer eens zien hoe omvangrijk de impact die wij op onze planeet hebben, is.