Het is nu moeilijk voor te stellen wanneer je vanaf de kust van Florida het water op kijkt, maar 21.000 jaar geleden dreven hier 300 meter dikke ijsbergen voorbij! Dat hebben Amerikaanse onderzoekers ontdekt.
Tijdens de laatste IJstijd was een groot deel van Canada en het noorden van Amerika bedekt met een laag ijs: de Laurentide ijskap. Aan het eind van die ijstijd begon die ijskap te smelten. IJs kalfde af en grote brokken ijs vielen in het water. Onderzoekers hebben nu ontdekt dat die ijsbergen verrassend verre reizen aflegden. Ze wisten Miami (Florida) en de Bahama’s te bereiken. Dat betekent dat ze soms wel 5000 kilometer ver dreven.
Andere stroming
De onderzoekers trekken die conclusie op basis van modellen die de stroming in de oceaan voor de kust van de VS in kaart brengen. Ze ontdekten dat aan het eind van de ijstijd enorme hoeveelheden smeltwater in de oceaan moeten zijn beland. Ondertussen veranderde de stroming aan het oppervlak van het water voor de kust van Florida radicaal. De warme, op het noorden gerichte Golfstroom zou vervangen zijn door een koude, op het zuiden gerichte stroming. Hierdoor kwam de temperatuur van het water voor de kust van Florida slechts enkele graden boven het vriespunt te liggen en konden er enorme ijsbergen voor de kust van Miami opduiken.
Littekens
De conclusies van de onderzoekers worden onderschreven door ‘littekens’ die op de zeebodem voor de kust van de VS zijn aangetroffen. Het gaat om diepe groeven en pitten die ontstonden toen ijsbergen in ondieper water belandden, op de zeebodem botsten en over de zeebodem schuurden. “De diepte van deze littekens vertelt ons dat de ijsbergen die naar het zuidelijke deel van Florida dreven zeker 300 meter dik waren,” vertelt onderzoeker Alan Condron. “Dat is enorm. Zulke ijsbergen vinden we vandaag de dag alleen voor de kust van Groenland.”
Het onderzoek geeft niet alleen een beter beeld van vroeger tijden, maar heeft tevens implicaties voor de moderne tijd waarin we eveneens met smeltende ijskappen te maken hebben. “Dit nieuwe onderzoek toont aan dat veel van het smeltwater dat afkomstig is van de Groenlandse ijskap verspreid wordt door stromingen die vlak langs de kust, tot in subtropische gebieden, lopen alvorens het water in de subpolaire oceaan belandt.”