De oerknal wordt gezien als het begin van alles. Onterecht, zo suggereren wetenschappers nu in een nieuw onderzoek. Het begon allemaal anders: als water dat bevroor en ijs werd. Tijd om alle boeken te herschrijven?
Het onderzoek van de wetenschappers is tot op heden nog maar gebaseerd op theorie. Of het allemaal echt zo gebeurd is, moet nog blijken uit experimenten.
De filosofen
“Oude Griekse filosofen vroegen zich af waar materie van gemaakt was: was het gemaakt van één substantie of bestond het uit individuele atomen?” legt onderzoeker James Quach uit. “Met hele krachtige microscopen kunnen we nu zien dat materie is gemaakt van atomen.”
Einstein
“Duizenden jaren later stelde Albert Einstein dat ruimte en tijd voortduren en heel vloeiend bewegen, maar nu geloven we dat dit op hele kleine schaal niet klopt. Een nieuwe theorie – bekend als kwantumgravitatie – suggereert dat de ruimte bestaat uit ondeelbare bouwblokken, net als kleine atomen. Deze ondeelbare blokken kun je vergelijken met pixels die samen een beeld op een scherm vormen. De uitdaging bestaat nu uit het feit dat de bouwblokken heel klein zijn en dus onmogelijk direct te zien zijn.”
Bouwblokken
Maar toch denkt Quach nu een manier gevonden te hebben om die bouwblokken waar te nemen. “Beeld je in dat het vroege universum een vloeistof is. Wanneer het universum afkoelt, kristalliseert het in de drie ruimtelijke dimensies en de ene tijddimensie die we nu kennen. Als het universum afkoelt, zouden we mogen verwachten dat zich scheuren vormen: net zoals zich scheuren vormen wanneer water bevriest en ijs wordt.” En die scheuren moeten te zien zijn. Bijvoorbeeld doordat lichtdeeltjes er door afgebogen of gereflecteerd worden.
Bewijs
De onderzoekers hebben nu berekend hoe bijvoorbeeld die afgebogen lichtdeeltjes eruit zouden zien. Nu hopen ze op zoek te gaan naar deze gereflecteerde of afgebogen lichtdeeltjes om zo hun theorie te bewijzen.
Als hun theorie klopt, komt ons huidige beeld van de oerknal op losse schroeven te staan. De oerknal is dan niet langer het moment waarop enorme hoeveelheden energie vrijkwamen en waarbij de drie dimensies ontstonden, maar eerder een moment waarop het universum (vergelijkbaar met een vloeistof) een andere fase (afkoeling en bevriezing) binnenstapte. Voor die tijd waren de bouwblokken net als vloeibaar water: ze hadden geen structuur. Maar wanneer de temperaturen daalden, kristalliseerden ze en vormden ze de vier dimensies die we vandaag de dag kennen.