Wetenschappers hebben in Mexico een wel heel bijzonder visje ontdekt. Het visje heeft op de geslachtsdelen vier haken zitten. Waarschijnlijk gebruikt hij deze om onwillige vrouwtjes toch te kunnen bevruchten.
Het visje leeft in zoet water en heeft de naam Gambusia quadruncus gekregen. Niet alleen de mannetjes beschikken met de vier haken over iets bijzonders. Ook de vrouwtjes hebben iets unieks. Bij hun anus bevindt zich een kleurrijke vlek, zo schrijven de onderzoekers in het blad Journal of Fish Biology.
De bijzondere eigenschappen van zowel het mannetje als het vrouwtje hangen hoogstwaarschijnlijk nauw samen met het paargedrag van de vissen. De haken zijn bijvoorbeeld waarschijnlijk bedoeld om onwillige vrouwtjes te kunnen bevruchten. “Over het algemeen is voortplanten veel kostbaarder voor vrouwtjes, dus zij proberen seks met mannetjes van een lagere kwaliteit te beperken,” legt onderzoeker Brian Langerhans uit. “Maar voor mannetjes is voortplanten helemaal niet kostbaar en dus willen zij met zoveel mogelijk vrouwtjes paren.” De vrouwelijke G. quadruncus lijkt daarom een methode ontwikkeld te hebben om mannetjes waar ze niet mee willen paren dwars te zitten. Een grote bol weefsel maakt het voor mannetjes lastig om hun zaad in het vrouwtje achter te laten. Door dat weefsel moet vrouwtjes mannetjes echt toestaan om te paren: anders komt er niets van in. Of…mannetjes moeten een agressievere aanpak hanteren om toch hun zin te krijgen. De vier haken wijzen erop dat de mannetjes die agressievere aanpak er inderdaad op nahouden. “De vier hoeken kunnen een manier zijn om de weerstand van het vrouwtje te breken.” Een andere mogelijkheid is dat de haken een reactie van het vrouwtje oproepen die er toch voor zorgt dat het sperma in haar lichaam achterblijft.
Ook de kleuren die wetenschappers op een wel heel bijzondere plek bij het vrouwtje aantroffen, zouden invloed hebben op het paargedrag. Met de vlek geeft het vrouwtje waarschijnlijk een signaal af: ze communiceert dat ze slechts met bepaalde mannetjes wil paren. De kleuren zouden niet alleen aangeven of een vrouwtje vruchtbaar is, maar ook een manier zijn om onderscheid te maken tussen vrouwtjes van verschillende soorten. “Zo wordt een kruisbestuiving die kan resulteren in vissen die minder fit zijn, voorkomen.”