De foto’s zijn een samensmelting van observaties van ruimtetelescoop Hubble en Voyager 2.
Hier op aarde geeft het poollicht regelmatig acte de présence. Het ontstaat doordat geladen deeltjes – die bijvoorbeeld door de zonnewind bij de aarde worden afgeleverd – gevangen komen te zitten in het aardmagnetisch veld. Dat magnetische veld voert de deeltjes naar de hoger gelegen delen van de atmosfeer waar de deeltjes de interactie aangaan met gasdeeltjes zoals zuurstof of stikstof. En daarbij ontstaat een prachtige lichtshow.
Op de gasreuzen
Maar het poollicht is geen typisch aards verschijnsel. Het ontstaat bijvoorbeeld ook op Jupiter, Saturnus en Uranus. Naar het poollicht op Jupiter en Saturnus is al veel onderzoek gedaan. Veel minder weten we van het poollicht op Uranus. Pas in 2011 maakte Hubble zijn eerste fotootje van het poollicht. En in 2012 en 2014 volgde – met behulp van dezelfde ruimtetelescoop – een vervolgonderzoek. Tijdens dat vervolgonderzoek zagen onderzoekers hoe de zonnewind – een stroom geladen deeltjes – Uranus teisterde. Het resulteerde in uitstekende waarnemingen van Uranus’ poollicht.
Nieuwe beelden
En nu zijn er dus weer nieuwe beelden vrijgegeven van dat poollicht. Helemaal nieuw zijn ze overigens niet: het is een samensmelting van oude beelden. Het gaat om observaties die Hubble eerder deed en beelden van Voyager 2 (die in 1986 langs Uranus vloog).
Het poollicht zie je als een heldere witte vlek. Een paar jaar geleden ontdekten onderzoekers dat deze heldere regio’s gewoon mee roteren met de planeet. Ook zien we op de foto’s de ring van Uranus. Het lijkt alsof deze de polen omarmt, maar schijn bedriegt. Uranus draait namelijk op zijn zij om de zon heen. Het betekent dat de ring zich dus netjes ter hoogte van de evenaar bevindt.