De Nederlandse cultuur kan het best omschreven worden als vrouwelijk. De Verenigde Staten hebben daarentegen weer een meer mannelijke cultuur. Dat concludeert onderzoeker Kees van den Bos van de Universiteit Utrecht. Hij toont met zijn onderzoek aan dat de verschillen tussen westerse culturen veel groter zijn dan gedacht.
“De wetenschap richt zich in cultuuronderzoek vaak op bijvoorbeeld het verschil tussen het individualistische Westen en het collectivistische Azië,” legt Van den Bos uit. “Daarbij wordt vergeten dat ook tussen Westerse landen culturele verschillen bestaan.”
Competitie
Van Bos merkt op dat de Amerikaanse cultuur op competitie gericht is en daarmee typisch mannelijk is. De Nederlandse cultuur is meer gericht op betrokkenheid en dus meer vrouwelijk. Waar de Amerikanen graag met elkaar wedijveren, proberen wij Nederlanders elkaar – ongeacht dat sommigen meer geschikt zijn dan anderen – bij zaken te betrekken.
Prikkeling
Dat wil niet zeggen dat de Nederlander niet mannelijk kan zijn. “De Nederlander heeft daar wel, in tegenstelling tot de Amerikaan, een prikkeling voor nodig. Als hem bijvoorbeeld, zoals in het onderzoek, van tevoren wordt verteld dat hij na het invullen van een vragenlijst beoordeeld wordt, blijkt de Nederlander in mannelijkheid niet onder te doen voor de Amerikaan. Ook de Nederlander blijkt dan competitief, hij moet alleen worden getriggerd.”
Beetje mannelijk, beetje vrouwelijk
In elke Nederlander zit dus een Amerikaan en omgekeerd. “In beginsel zijn Amerikanen wel degelijk masculien en Nederlanders feminien. Dat toon ik in mijn onderzoek aan. Maar in het vervolg van mijn onderzoek heb ik situaties gemanipuleerd: het resultaat bracht een nuance aan. Amerikanen zijn niet alleen maar masculien. En Nederlanders zijn evenmin enkel feminien.”
Het onderzoek van Van Bos verschijnt deze maand in het blad Journal of Personality and Social Psychology.
