Het bedrijf Astrobotic moet de rover – in ruil voor bijna 200 miljoen dollar – op de zuidpool van de maan parkeren.
In 2024 wil NASA opnieuw mensen naar de maan sturen. Maar voor die baanbrekende bemande missie van start kan gaan, zullen er eerst verschillende onbemande missies naar de maan worden ondernomen. De missie van maanrover VIPER – gepland voor 2023 – is er daar één van. En gisteren maakte NASA dan eindelijk bekend welk commercieel bedrijf deze rover op de maan mag gaan zetten. Het is het bedrijf Astrobotic geworden.
Griffin
Het bedrijf heeft 199,5 miljoen dollar – een slordige 176 miljoen euro – toegestopt gekregen om VIPER heelhuids op de maan te zetten. Voor dat geld verwacht NASA dat Astrobotic alles omtrent lancering en landing regelt. NASA levert in principe alleen de maanrover aan. Het is aan Astrobotic om deze op de door het Amerikaanse bedrijf ontwikkelde Griffin-lander te integreren en het geheel te lanceren en veilig op de zuidpool van onze natuurlijke satelliet te laten landen.
Het is trouwens niet de eerste klus die NASA aan Astrobotic toevertrouwt. Eerder kreeg het Amerikaanse bedrijf binnen het zogenoemde Commercial Lunar Payload Services Initiative (zie kader) ook al opdracht om enkele andere instrumenten op de maan te zetten. Die instrumenten zal Astrobotic in zijn eigengebouwde maanlander integreren om het geheel vervolgens in juli 2021 naar een grote maankrater te sturen. Met die opdracht is bijna 80 miljoen dollar gemoeid. Ook de Amerikaanse bedrijven Intuitive Machines en Orbit Beyond kregen eerder te horen dat ze in opdracht van NASA instrumenten op de maan mogen gaan zetten. Zij kregen daarvoor respectievelijk 77 en 97 miljoen dollar van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie toegestopt.
Het Commercial Lunar Payload Services Initiative is door NASA in het leven geroepen om op korte termijn bemande missies naar de maan te kunnen organiseren. De eerste bemande missie staat reeds gepland voor 2024. Maar voorafgaand aan die missie wil NASA de maan – en dan met name de zuidpool – wat verder verkennen en specifieke (voor de bemande missies benodigde) technologieën testen. Om dat in korte tijd – en tegen een scherpe prijs – te kunnen realiseren, besteedt NASA het transport van deze instrumenten en dus ook rover VIPER uit. Amerikaanse ruimtebedrijven kunnen zich vervolgens aanmelden en een offerte opmaken, waarna NASA het voor het kiezen heeft. Zo lieten eerder al meer dan 200 bedrijven van zich horen toen NASA een partij zocht die wat instrumenten op een eigen lander kon integreren en het geheel vervolgens op de maan wilde zetten.
Op jacht naar water
NASA-baas Jim Bridenstine is blij dat het nu ook gelukt is om de lancering van VIPER uit te besteden. “Commerciële partners veranderen de wijze waarop we de ruimte verkennen en VIPER zal een enorme boost geven aan onze inspanningen die erop gericht zijn om de eerste vrouw en volgende man in 2024 op de maan te zetten.” VIPER zal in aanloop naar die bemande missie tegen het eind van 2023 voet op de maan zetten en op de zuidpool op zoek gaan naar water(ijs). Het lokaliseren van water is van groot belang, aangezien astronauten het met name tijdens langdurigere missies op het oppervlak van de maan nodig zullen hebben en het dan prettig is dat ze het op locatie kunnen verzamelen. De bevindingen van VIPER zullen naar verwachting dan ook een grote invloed hebben op de selectie van geschikte landingsplaatsen voor bemande ruimtevaartuigen die na 2024 naar de maan worden gestuurd.
Om er zeker van te zijn dat VIPER straks optimaal op jacht kan gaan naar water, worden sommige instrumenten die men de rover wil meegeven, de komende jaren alvast op de maan getest. Ze gaan mee aan boord van commerciële landers die in 2021 en 2022 in opdracht van NASA op de maan zullen landen. “We doen iets wat nog nooit is gedaan,” onderstreept Thomas Zurbuchen, verbonden aan NASA. “We testen de instrumenten op de maan, terwijl we de rover ontwikkelen.” En het wordt allemaal mede mogelijk gemaakt door de nauwe samenwerking met Amerikaanse bedrijven, die uiteindelijk niet alleen (langdurige) bemande missies naar de maan mogelijk maakt, maar en passant ook de weg vrij moet maken voor bemande missies naar Mars.
