NASA kiest een plek om planetoïde Bennu te bemonsteren

Hier gaat ruimtesonde OSIRIS-REx materiaal verzamelen om het vervolgens ook terug naar de aarde te brengen.

Tot voor kort waren er nog vier mogelijke locaties voor bemonstering in de race, maar NASA heeft nu de knoop doorgehakt. Het wordt de Nightingale-krater. De krater bevindt zich op het noordelijk halfrond van Bennu en is ongeveer 140 meter breed.

Veiligheid voorop
OSIRIS-REx arriveerde een jaar geleden bij Bennu en cirkelt dus al geruime tijd rond de planetoïde. Eén van de belangrijkste doelstellingen in het eerste jaar na aankomst bij Bennu was het in kaart brengen van het oppervlak en het vinden van een geschikte plaats om dat oppervlak te bemonsteren. Zoals gezegd resulteerde dat eerder al in vier mogelijke locaties voor bemonstering. Alle vier de locaties hadden twee dingen gemeen: voor zover NASA het kon zien, konden er mooie monsters verzameld worden zonder dat OSIRIS-REx tijdens de afdaling naar het oppervlak en het bemonsteren ervan al te grote risico’s liep. In de afgelopen maanden zijn alle vier de locaties nog eens uitgebreid onderzocht en bleek Nightingale dus de beste optie te zijn. Hier is volgens NASA de grootste hoeveelheid fijnkorrelig (en dus gemakkelijk te verzamelen) materiaal te vinden. Bovendien is dat materiaal vrij gemakkelijk toegankelijk voor OSIRIS-REx en loopt de sonde tijdens het bemonsteren weinig risico’s. “Van de vier kandidaten voldoet Nightingale het best aan de gestelde criteria en is de kans op succes hier uiteindelijk het grootst,” aldus onderzoeker Dante Lauretta.

Spannend
Dat wil echter niet zeggen dat het een gelopen race is. Het afdalen richting een met keien en losliggend materiaal bedekt oppervlak is altijd spannend. Hoewel Nightingale een vrij grote krater is, is de plek waar de krater veilig bemonsterd kan worden met een diameter van 16 meter maar klein. Dat betekent dat de afdaling van OSIRIS-REx heel nauwkeurig zal moeten verlopen. Maar ook nadat OSIRIS-REx de monsters heeft verzameld, blijft het spannend. Want dan moet de sonde weer opstijgen. Wat dat betreft, kijken de onderzoekers met enige bezorgdheid naar de enorme kei op de oostelijke rand van de Nightingale-krater. Deze zou een gevaar kunnen vormen voor de sonde wanneer deze weer afstand neemt van de bemonsterde locatie.

TAGSAM
Om Bennu te bemonsteren, maakt OSIRIS-REx gebruik van de Touch and Go Sample Acquisition Mechanism (kortweg TAGSAM). Met het systeem kan losliggend materiaal op het oppervlak van de planetoïde worden verzameld (zie filmpje).

Mocht het om wat voor reden dan ook niet lukken om de Nightingale-krater te bemonsteren, dan is er een plan B. NASA heeft namelijk een reserve-locatie in gedachten, genaamd Osprey. Beide locaties worden vanaf januari nog eens door OSIRIS-REx onder de loep genomen. Het daadwerkelijke bemonsteren van één van deze locaties staat gepland voor augustus 2020, waarna OSIRIS-REx in 2021 afscheid neemt van Bennu en hopelijk met een buik vol oppervlaktemateriaal terugkeert naar de aarde. De monsters worden hier in september 2023 verwacht.

Hier zie je de Nightingale-krater. Om je een beeld te geven van de omvang ervan, heeft NASA OSIRIS-Rex ingetekend. De krater bevindt zich vrij noordelijk, waardoor de temperaturen hier lager liggen dan elders op de planetoïde en het oppervlaktemateriaal goed geconserveerd is. Wat ook voor deze locatie voor bemonstering pleit, is het feit dat de krater relatief jong is en het oppervlaktemateriaal dus nog niet zo lang blootligt. Onderzoekers hebben dan ook goede hoop dat ze hier een ongerept monster kunnen verzamelen dat meer inzicht geeft in de geschiedenis van Bennu en uiteindelijk ook in die van ons zonnestelsel. Afbeelding: NASA / Goddard / University of Arizona.

Bronmateriaal

"" -

Afbeelding bovenaan dit artikel:

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd