De narwal, een arctische tandwalvis, is bekend om de lange slagtand die vanuit de linkerkant van zijn bek naar voren steekt. Met de tand is vooral zichtbaar bij mannetjes en spreekt tot de verbeelding, maar veel is niet bekend over het gebruik van de tand.
Dronebeelden van de Florida Atlantic University gemaakt in het Canadese Hoog-Arctisch gebied bij Somerset Island, werpen nieuw licht op het gebruik van de tand. Al eerder schreven we over het gebruik van de slagtand om vissen te verdoven met een klap van de tand tijdens de jacht om vissen bewusteloos te slaan.
Foerageren, verkennen en spelen
Nu blijkt dat er nog een hele reeks aan andere, voorheen onbekende, gedragingen is waar ze hun gevoelige slagtand voor gebruiken. De dieren blijken hun slagtand ook te gebruiken bij het verkennen van de omgeving, foerageren en spelen.
De onderzoekers publiceerden hun bevindingen in het tijdschrift Frontiers in Marine Science en beschrijven zeventien specifieke gedragingen, zoals het snel volgen van een prooi of het observeren van de omgeving door het hoofd van links naar rechts te bewegen.
Ook zagen ze interessant gedrag tussen narwallen, vissen en vogels. Met de vogels, grote meeuwen of beter: de grote burgemeester, zagen de onderzoekers dat de grote burgemeesters vissen probeerden te stelen van de narwallen. Dit heet ook wel kleptoparasitisme.
Slagtandgedrag
Een van de onderzoekers, Greg O’Corry-Crowe, zegt: “Narwallen staan bekend om hun ‘slagtand’-gedrag, waarbij twee of meer narwallen tegelijkertijd hun slagtanden bijna verticaal uit het water omhoog steken in iets dat ritueel gedrag kan zijn om de kwaliteiten van een potentiële tegenstander te beoordelen of om de kwaliteiten aan potentiële partners te tonen en nu weten we dat narwal-slagtanden ook andere toepassingen hebben, waarvan sommige heel onverwacht, zoals foerageren, verkennen en spelen.”
De studie liet ook zien dat de tandwalvis een ander dieet lijkt aan te nemen, zo aten ze onder andere trekzalm in plaats van groenlandse heilbot of inktvis. Om meer duidelijkheid te krijgen op hoe narwallen reageren op de snel veranderende omstandigheden in het Arctisch gebied, moeten meer studies gedaan worden, benadrukken de onderzoekers.
Door de onherbergzaamheid van de gebieden waar narwallen leven, is relatief weinig bekend over de walvisachtigen. De slagtand van de narwal spreekt natuurlijk tot de verbeelding en is in de historie ook wel verkocht als ‘hoorn van een eenhoorn’.
De slagtand wordt tot zo’n drie meter lang en vertoont een spiraalpatroon van links naar rechts. De tanden zitten vol met zenuwtunnels en zijn vermoedelijk zeer gevoelig. Wat een narwal precies met zijn slagtand kan waarnemen, is vooralsnog onbekend.
Via: Florida Atlantic University
