Musk zet stappenplan voor kolonisatie van Mars nu ook op papier

In een paper – verschenen in het blad New Space – onthult hij nauwgezet hoe we miljoenen mensen op de rode planeet kunnen krijgen.

Het paper heeft de veelzeggende titel ‘Making Humans a Multi-Planetary Species‘ gekregen en is tot begin juli gratis te lezen. Musk doet in het paper uit de doeken waarom hij naar Mars wil en wat er allemaal bij komt kijken. Maar wat de multimiljardair vooral duidelijk wil maken, is een boodschap die door het hele paper resoneert: miljoenen mensen naar Mars sturen is mogelijk.

Over het paper

Musk deed zijn plannen voor een interplanetaire bemande ruimtereis vorig jaar al uit de doeken tijdens een conferentie in Mexico. Het paper – voor iedereen inzichtelijk – kan gezien worden als een gedetailleerde samenvatting van zijn toespraak.

Waarom Mars?
“Soms vragen mensen zich af: ‘Er zijn toch nog andere plekken in het zonnestelsel? Waarom Mars?’,” zo schrijft Musk. Simpel: omdat er eigenlijk geen andere opties zijn. Venus is dichtbij, maar allesbehalve prettig om te wonen en werken. “Dan is er nog Mercurius, maar dat is veel te dicht bij de zon. We zouden naar één van de manen van Jupiter of Saturnus kunnen gaan, maar die zijn ver weg, veel verder van de zon, en veel lastiger te bereiken. Dus er blijft eigenlijk maar één optie over als we een multi-planetaire soort willen worden en dat is Mars. We zouden ook naar de maan kunnen gaan en ik heb echt niets tegen de maan, maar ik denk dat het lastig is om een multi-planetaire soort te worden op de maan, omdat deze veel kleiner is dan een planeet. De maan heeft geen atmosfeer. En is niet zo rijk aan grondstoffen als Mars. De dag duurt er 28 dagen, terwijl de Marsdag 24,5 uur duurt. Over het algemeen is Mars veel geschikter om op te schalen naar een zelfvoorzienende beschaving.”

De financiën
Dat diverse ruimtevaartorganisaties al uitgebreid onderzoek gedaan hebben naar Mars helpt natuurlijk ook mee. Zo is er reeds onderzoek gedaan naar de atmosfeer van de rode planeet, de locatie van ijs en andere belangrijke grondstoffen, geschikte landingsplaatsen, enzovoort. Die kennis is heel waardevol als we een kolonie op Mars willen stichten, maar het is niet genoeg. Want de grootste hindernis als het gaat om het stichten van een kolonie op Mars is volgens Musk…geld. “Neem het Apollo-programma als voorbeeld: de kosten ervan liggen tussen de 100 en 200 miljard hedendaagse dollars en we stuurden 12 mensen naar het oppervlak van de maan.” Dat betekent dat die tickets een slordige 10 miljard kosten. Dat is niet goedkoop. En een ticket naar Mars zou waarschijnlijk nog iets duurder zijn. Maar weinigen kunnen zich zo’n ticket veroorloven. Dus dan lijkt het stichten van een miljoenen hoofden tellende kolonie al onmogelijk. De grootste uitdaging begint zich af te tekenen: de kosten moeten omlaag. “Als we de kosten van de verhuizing naar Mars grofweg gelijk kunnen maken aan de kosten van een gemiddeld huis in de VS – dat rond de 200.000 dollar kost – dan denk ik dat het heel waarschijnlijk is dat we een zelfvoorzienende samenleving op Mars kunnen stichten.”

“Er zijn heel veel risico’s. Het gaat veel geld kosten”

Lagere kosten
Maar ja, hoe breng je die kosten omlaag? “Dat is niet gemakkelijk. Het klinkt onmogelijk, maar dat is het niet.” Musk somt een aantal maatregelen op die genomen moeten worden om Mars toegankelijk te maken voor een groot publiek:

– Hergebruik
Alles moet hergebruikt worden: van raketten tot ruimteschepen. Hij illustreert het effect dat dat heeft op de kosten aan de hand van een voorbeeldje. Stel je vliegt van Los Angeles naar Vegas. Dat kost je 43 dollar. Die kosten zijn laag, omdat het vliegtuig nog tal van deze ritjes gaat maken. Zou het vliegtuig na één rit worden gesloopt, dan zou datzelfde ritje je 500.000 dollar kosten. Natuurlijk is het veel gemakkelijker om de kosten van een vliegtuig terug te verdienen dan het is om de kosten van bijvoorbeeld een ruimtevaartuig terug te verdienen. Want een ruimtevaartuig zal, omdat je niet op elk moment naar Mars kunt vliegen, veel minder vaak – hooguit elke 2 jaar – passagiers vervoeren.
– Tanken in een baan rond de aarde
Hierdoor is het geheel van raket en ruimtevaartuig lichter bij lancering. En daardoor is de lancering goedkoper.
– Brandstof produceren op Mars
Dan kunnen de ruimtevaartuigen weer terugkeren naar aarde, noodzakelijk als we ze willen hergebruiken.
– Een slimme keuze maken als het gaat om de brandstof
De opslag en productie van die brandstof moet zo goedkoop mogelijk.

Uiteindelijk zou het met deze maatregelen mogelijk moeten zijn om mensen voor een bedrag lager dan 200.000 dollar te lanceren. En op termijn kan een ticket zelfs rond de 100.000 dollar gaan kosten. “Er is echt een manier om ervoor te zorgen dat iedereen die wil gaan, kan gaan.”

Het ruimteschip
In het paper doet Musk verder uit de doeken hoe het interplanetaire ruimteschip en de raket die deze naar Mars moet brengen er ongeveer uit zou moeten zien. Hij verwacht het ruimteschip met een jaar of vier wel gebouwd te hebben. En als het allemaal echt meezit, zou het mogelijk moeten zijn om dat ruimteschip met een jaar of tien op een geschikte raket te plaatsen. “Er zijn heel veel risico’s. Het gaat veel geld kosten. En er is een grote kans dat het ons niet gaat lukken, maar we gaan ons best doen om zoveel mogelijk vooruitgang te boeken,” schrijft Musk.

De tijdlijn die Musk voor ogen heeft.

Wanneer het eerste met mensen gevulde ruimtevaartuig van Musk naar Mars vertrekt, is dus niet helemaal helder. Dat het hoogstwaarschijnlijk wel ergens de komende decennia gaat gebeuren, lijkt als een paal boven water te staan. Uiteindelijk hoopt Musk zeker 1000 ruimtevaartuigen te bouwen die met 100 mensen of meer aan boord elke twee jaar naar Mars vliegen. Het moet zo mogelijk zijn om in een tijdsbestek van 40 tot 100 jaar een zelfvoorzienende kolonie van 1 miljoen mensen of meer op Mars te krijgen.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd